پایگاه خبری تحلیلی همراز/ شهین اصلانی: این روزها اصفهان هم زلزله آمد، ریشتر اش را کسی نمی داند، شاید عمق فاجعه را هم به این زودی نتواان مشخص کرد، حتی تلفات جانی و خسارت های مالی آن هم قابل محاسبه و پیش بینی نیست.
بزرگی این زلزله به بزرگی نام نهنگ است، نهنگی که از مجازستان می آید تا حقیقت جامعه را ببلعد و در این بلعیدن، برخی تصمیمات مدیریتی نیز بی تاثیر نیستند. تصمیماتی که ابتدا بر انکار اصرار می ورزند و پس از آن که وجود به اثبات رسید، بر پاک کردن صورت مسئله اهتمام می ورزند. یکی از این موارد، خودکشی از پیش هماهنگ شده دو دختر جوانی است که هرچند خبر آن دو روز پیش اصفهان را لرزاند، اما پس لرزه های آن یکی پس از دیگری، هویدا می شود و لایه های اجتماعی و تلخ این پدیده را بیشتر عیان می سازد.
هرچند پليس دليل اين سقوط يا به تعبير بهتر "خودكشي"! را بازي "نهنگ آبي" عنوان كرده است، اما مادر يكي از اين دو دختر كه در بيمارستان غرضي اصفهان فوت كرد، به خبرنگار صداوسيما گفت: "دخترم سابقه خودزني داشت! "اين در حاليست كه نگارنده سال گذشته موضوع خون‌بازي و خودزني دختران در مدارس به ویژه سنین دبیرستان را با مسئولان هسته مشاوره آموزش و پرورش استان اصفهان مطرح و از مديران اين دستگاه اظهار نظر صریح پیرامون عدم یا وجود چنین معضلی را خواستار شد، اما متاسفانه نه تنها آماری ارایه نشد، که ارایه آن می توانست به عنوان عاملی بازدارنده عمل نماید، که مانند بسیاری از معضلات و مشکلات اجتماعی ابتدا انکار شد. مسئولان آموزش و پرورش که بر حسب سابقه، و بر خلاف متدهای پیشرفته جامعه شناختی و روانشناسی، ابتدا این معضلات را پدیده های خیالی و موهوم می انگارند، از صحبت در اين زمينه و حتي اظهار به وجود آن امتناع كردند.
و امروز نسبت دادن يك خودكشي به موضوع يك بازي كه آن هم از سمت غرب طراحي شده، اولين و راحت‌ترين كار ممكن خواهد بود كه وظايف خانواده، آموزش وپرورش اعم از معلم و مشاور، پليس و نيروي انتظامي، روحانيون و تمام نهادهاي فرهنگي جامعه زير سوال برود. حال آنكه پليس فتاي ما هم با اداعاي سرك نكشيدن به گروه ها و كانال هاي تلگرامي( در مصاحبه رضا رشيدپور با پليس فتا در هفته نيروي انتظامي) ادعاي امن بودن تمام فضاهاي مجازي را دارد و به مردم اطمينان مي‌دهد كه به فضاهاي خصوصي!! آنها سرك نمي‌كشد، اين سوال مطرح است كه "آيا موضوع خطرناك امروز ما صرفا فضاهاي خصوصي است ؟!" امروز در موضوع خودكشي دختران، انگشت اتهام به سوي كدام دستگاه و نهاد است؟!
اگرچه خانواده اصلي ترين و پراتهام‌ترين بخش اين حادثه دردناك تلقی می شود، اما اين بدين معني نخواهد بود كه مدارس ما بي‌گناه هستند. و سئوال بزرگتر این که "آموزش و پرورش استان اصفهان با داشتن 900 مشاور در مدارس استان چه مي‌كند؟!"
بر اساس مشاهدات عيني در مدارس دريافته‌ام كه متاسفانه مشاوره های فردی و گروهی در مدارس چندان موضوع جدی نیست و هرچند آموزش و پرورش تاكيد دارد كه در مدارس، مشاور حضور دارد، اما آيا نظارت دقیقی هم بر عملکرد آن ها وجود دارد؟! هرچند که نمی توان تمام مشاوران را شامل این حلقه دید، اما کم کاری تعداد کمی از آن ها نیز کافی است تا یک جمع بزرگ را بدنام سازد. در ادامه باید گفت اگر يك مشاور مدرسه در يكسال فعاليت باكيفيتي داشته باشد، به قطع و يقين از وضعيت روحي و رواني تمام دانشآموزان آن مدرسه خبردار می شود، اما آیا باید كم‌كاري يا حتي بيكاري عده‌اي از اين مشاوران در مدارس را نیز مانند بسیاری از معضلاتی که هست ولی انکار می شود، انکار کرد؟
امروز انگشت اتهام به سمت تمام معلمان و مشاوران پس از خانواده است كه اگر براي فعاليت حرفه ای خود وقت مي‌گذاشتند، در طول يكسال تحصيلي تمام ويژگي هاي رفتاري دانشآموزان خود را می شناختند.
پس غیر از خانواده و مشاوران و معلمان، پليس روحانيون و تمام نهادهاي فرهنگي ما هم مسئول هستند كه نتوانسته‌اند جوان و نوجوان امروز را با روش های نو جذب كنند. امروز انگشت اتهام به سوي پليس است كه صرفا با گفتن فيلتر كردن يك بازي در ايران همه چيز را ظاهرا ختم به خير کرد!
امروز انگشت اتهام به سوي من رسانه است كه اگر يكسال پيش براي موضوع خودزني دختران در اصفهان با مسئولين آموزش و پرورش جنگيده بودم و آنها را به وجود چنين موضوعي مجاب می کردم، شايد امروز خودكشي اين دختر را نمي‌ديدم!
بعنوان يك روزنامه نگار شرمسارم، اما همين قدر كه من شرمسار هستم، بايد پليس، روحاني، آموزش و پرورش ،به ویژه معلمان و مشاوران كه در ارتباط مستقيم با دانشآموزان هستند، شرمساري خود را اعلام كنند.
اعلام كنيم ناتوانيم.
اعلام كنيم كه برخورد با جوانان را بلد نيستيم.
اعلام كنيم مخفي كاري و زيربار قبول مشكلات نرفتن، جزئي از رفتار عادي ما شده است.
اعلام كنيم كه هربار، در برخورد با هر مشکل و معضل اجتماعی، با پاک کردن صورت مسئله، راحت ترين راه را انتخاب مي‌كنيم و منکر می شویم.
و امروز "نهنگ آبي" در خیابان های کلانشهر اصفهان دیوانه وار غرش می کند و قاتل جوانان ما شده است.
آری! نهنگ آبي قاتل است، ما هيچ کاره ایم!!!