گردشگری خوراک؛ راهی برای ترویج و انتقال فرهنگ‌ها

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی همراز، مسئله غذا و خوراک یکی از مسائل مهم در دنیا است، مسئله ای که نیاز مردم برای زنده ماندن است. اگر بخواهیم به تاریخچه خوراک و غذا نیم نگاهی داشته باشیم، باید بگوئیم در نوامبر ۱۹۷۲ در بیستمین کنفرانس کشورها که با شرکت اعضای سازمان خوار و بار و کشاورزی FAO تشکیل شده بود، روز جهانی غذا اعلام و نامگذاری شد. در این روز، بیش از ۱۵۰ کشور برای افزایش آگاهی درباره مسائل غذایی و مربوط به فقر و گرسنگی با یکدیگر متحد می شوند.

حال میان میزهای گردشگری در وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی چند سالی است میزی به نام گردشگری خوراک نیز فعالیت می کند که مهم ترین هدف آن توسعه آگاهی اجتماعی و فرهنگی، ارتباط گردشگران با مقصد در سطوح مختلف جامعه، توزیع و ایجاد درآمد اضافه در زنجیره ارزش محصول و ... است.

در این گزارش به بررسی اهمیت روز جهانی غذا از زاویه گردشگری خوراک پرداختیم.

اهداف روز جهانی غذا چیست؟

هدف از این نامگذاری، حساس سازی و کسب حمایت همه جانبه به منظور برقراری امنیت غذا و تغذیه، تولید و دسترسی به غذای سالم و ایمن، کاهش اشکال گوناگون سوء تغذیه و ریشه کنی گرسنگی است.

از سویی این اقدام با هدف افزایش آگاهی در سراسر دنیا برای کسانی که از گرسنگی رنج می برند و آسیب می بینند برگزار می شود و بر لزوم تامین امنیت غذایی و برخورداری از رژیم غذایی سالم برای همه تاکید می کند.

تشویق و تحریک ملت‌ها، سران دولت ها، مراکز بین المللی و نهاد های غیر دولتی به افزایش تولید محصولات کشاوورزی برای پایان دادن به گرسنگی، تشویق به برقراری ارتباط کشورهای در حال توسعه برای همکاری‌های اقتصادی و کشاورزی و حمایت های متقابل فنی برای افزایش محصول، تشویق روستائیان و خصوصا زنان به مشارکت در تصمیم گیری هایی که شرایط زندگیشان را بهبود می‌بخشد، افزایش آگاهی عمومی ملل و توجه دادن آنها به مسئله گرسنگی در جهان، تشویق انتقال تکنولوژی به جهان در حال توسعه، به جوش آوردن همت و مسئولیت بین المللی و ملی برای جنگ علیه گرسنگی ، سوتغذیه و فقر و جلب توجه به تولید و توسعه کشاورزی پایدار از جمله دیگر اهداف این روز است.

کمک به مردم برای تامین غذای پایدار، ارائه اعتبار به کشورهای در حال توسعه برای ایجاد مزارع خود، تشویق افراد و مشاغل برای دادن کمک مالی به سازمان های امداد گرسنگی، فراهم کردن امکان دسترسی به آموزش، امکان اجازه مداخله بیشتر دولت در این امور.

کارشناسان معتقدند کلید پایان دادن به گرسنگی در جهان، جلوگیری از هدر رفت غذا است.

رویدادهای روز جهانی غذا در آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین شامل نمایشگاه‌های کشاورزی، مناظره، رقص‌های محلی، فیلم، مراسم ویژه در مدارس و تحویل بسته‌های غذایی است.

برنامه های روز جهانی غذا شامل کنسرت و مسابقه تا اجراهای فرهنگی، نمایشگاه ها، راهپیمایی های گرسنگی و مسابقه می شود. یکی از راه ها برای برگزاری جشن روز جهانی غذا این است که به افراد نیازمند به غذا کمک کنیم.

گردشگری خوراک یکی از انواع گردشگری است که می‌تواند نقش مهمی در جذب گردشگر داشته باشد چراکه برای هر گردشگری این مهم است که وقتی پا به کشوری می گذارد با فرهنگ و رسوم و نوع و تنوع غذاهای آن کشور آشنا شود. امروزه سفر برای غذا به یکی از انگیزه‌های گردشگری در بسیاری از کشورهای جهان تبدیل شده‌ است.

از مزایای گردشگری خوراک می توان به این موارد اشاره کرد: توسعه آگاهی اجتماعی و فرهنگی، ارتباط گردشگران با مقصد در سطوح مختلف جامعه، توزیع و ایجاد درآمد اضافه در زنجیره ارزش محصول، ایجاد فرصت برای اقلیت گروه ‌های جامعه، افزایش تنوع زیستی و حفظ میراث فرهنگی، اشتغال ‌زایی و توسعه کارآفرینی، کاهش مهاجرت روستایی، حفظ آداب و رسوم، تاریخ و سنت‌ های جامعه محلی، افزایش پراکندگی حضور گردشگران در نقاط مختلف یک کشور.

تورهای غذای خیابانی، چشیدن نوشیدنی‌های محلی، غذا خوردن در رستوران‌های سنتی، جشنواره‌های غذا، بازدید از بازارهای محلی، بازدید از تولید کنندگان بومی، غذاخوردن با مردم محلی، کلاس‌های آشپزی محلی، نمایشگاه‌های غذا و نوشیدنی، مایل به شناخت غذاها و فرهنگ محلی.

گردشگران علاقه بیشتری به شناخت غذاها و فرهنگ محلی هنگام سفر دارند؛ به‌طوری که ۸۱ درصد از پاسخ‌دهندگان به یک نظرسنجی از سوی انجمن جهانی سفر و غذا معتقدند که غذاهای محلی به آن‌ها در درک فرهنگ بومی مقاصد کمک می‌کند. به همین دلیل، فعالانی که خدمات گردشگری غذا ارائه می‌دهند، باید به این مسئله توجه کنند؛ مثلاً می‌توان تورهای غذا را با فرهنگ هر منطقه ترکیب و با ارائه اطلاعات فرهنگی، توجه گردشگران را جلب کرد.

بسیاری از گردشگران علاقه دارند غذاهای خانگی را امتحان کنند و طرز تهیه آن‌ها را از مردم محلی آموزش ببینند. این کار به افزایش تعامل بین گردشگران و مردم محلی کمک بسیاری می‌کند و احترام بین قشرهای مختلف جامعه را افزایش می‌دهد. ضمن اینکه هر شهر، روستا و یا استان غذای محلی و منحصر به فرد خود را دارند که با توجه به گسترش تعداد گردشگران، فضاهایی تعبیه شده برای ارائه این غذاهای محلی. بریونی اصفهان، کوفته تبریزی تبریز، قیمه نثار قزوین، باقلا قاتق گیلان، کباب دنده کرمانشاه، کلم پلوی شیراز، قلیه ماهی خوزستان و ... نمونه های غذاهای محلی استان های ایران هستند.

حال در پایان این گزارش به اهمیت غذا و خوراک در گردشگری برای گردشگران می پردازیم. اهمیت غذا در صنعت گردشگری بسیار مهم است. این موضوع از نظر تجربه فرهنگی برای گردشگران مهم است و عامل اصلی موفقیت اقتصادی یک مقصد نیز خواهد بود.

گردشگران مدرن به فرهنگ، مسافرت خوب و در جستجوی تجربیات منحصر به فرد هستند. آنها نسبت به محیط زیست آگاهی بیشتری دارند و به دنبال این هستند تا در فرهنگ محلی مقصد انتخابی خود دقیق تر شوند که یکی از مهمترین جنبه های این موضوع، تجربه آشپزی است.

غذا و خوراک یکی از تجربه های زیسته گردشگران است و اهمیت بسیاری از جنبه فرهنگی و موفقیت اقتصادی دارد. گردشگرانی که مقاصد با پتانسیل گردشگری غذایی را شناسایی کرده و از آن بهره می‌برند، می‌توانند تجربه‌های پایدار و به یاد ماندنی داشته باشند و در عین حال از اقتصاد و جوامع محلی نیز حمایت کنند./انتهای پیام

وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی