قهرمانی ذوب آهن در جام حذفی اتفاق ویژه‌ای بود؛ این نخستین باری است که یک تیم دو بار پیاپی قهرمان جام حذفی مي‌شود، شاگردان یحیی گل محمدی در حالی‌که خسته از بازی العین بودند، 120 دقیقه استقلال را عقب نگه‌داشتند و درنهایت هم در ضربات پنالتی این تیم را مغلوب کردند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی همراز به نقل از قانون، شاگردان گل‌محمدی به اولین تیمي تبدیل شدند که دو سال پیاپی با حذف استقلال و پرسپولیس در جام حذفی به مقام قهرمانی مي‌‌رسند. فصل گذشته ذوب‌آهن به ترتیب استقلال و پرسپولیس را در مراحل یک‌چهارم نهایی و نیمه‌نهایی از پیش رو برداشته بود و در این فصل نیز به ترتیب پرسپولیس و استقلال در نیمه‌نهایی و فینال حریف ذوب آهن نشدند. پیش از این ملوان، سپاهان و ذوب‌آهن تنها تیم‌هایی بودند که در تاریخ جام حذفی با حذف سرخابی‌های پایتخت به مقام قهرمانی رسیده بودند اما رکورد ذوب‌آهن بعد از این قهرمانی به این خاطر ویژه شد که سبزها دو سال پیاپی این موضوع را تکرار کردند.
شروع قهرمانی‌ها
شروع قهرمانی اصفهانی‌ها و مطرح شدن رسمي آنها در فوتبال ایران به صورت رسمي از فصل 82-81 کلید خورد که سپاهان در لیگ برتر و ذوب‌آهن در جام حذفی به قهرمانی رسیدند و قطب جدیدی را در این رشته به کشور معرفی کردند.
سپاهان در لیگ‌های دوم، نهم، دهم، یازدهم و سیزدهم به قهرمانی لیگ برتر و در فصل‌های 83-82 ، 85-84 ، 86-85 و 92-91 به مقام اول جام حذفی فوتبال ایران دست یافت تا یکی از پرافتخارترین تیم‌های ایران نام بگیرد، اما دیگر تیم همشهری آن یعنی ذوب‌آهن هم در این مدت بیکار نبود و با وجود عدم کسب جایگاه نخست لیگ برتری، در جام حذفی چهار مرتبه در فصل‌های 82-81 ، 88-87 ، 94-93 و 95-94 قهرمان شد و مثل سپاهان که در فصل 86-85 نايب قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا را به دست آورد سه سال بعد از آن به این عنوان رسید.
به هر ترتیب سیزدهمين قهرمانی اصفهانی‌ها در طول 15 سال اخیر با پیروزی مقابل استقلال تهران حاصل شد تا مردم اصفهان بار دیگر به خیابان‌ها بریزند و بگویند: «ما اصفهانیم و، حالا حالا قهرمانیم...».
برای خودمان بازی کردیم
مهدی رجب زاده، یکی از ارکان اصلی این فصل ذوب آهن بود.کاپیتان سفیدپوشان اصفهانی که مرز 40 سالگی را رد کرده تمام‌نشدنی به نظر مي‌رسد، او یک‌سال دیگر هم در ذوب آهن مي‌ماند تا نشان دهد هنوز مي‌تواند بدن خود را آماده نگه دارد. شاگرد پر افتخار یحیی گل محمدي از روزهای پس از شکست مقابل پرسپولیس مي گوید. گفت‌وگوی رجب زاده را در زیر می خوانید.
ذوب آهن یک تنه دو جام را از استقلال و پرسپولیس گرفت.
ما جامي از کسی نگرفتیم، برای خودمان بازی کردیم.
برخی مي‌گویند بازی مقابل استقلال خوزستان را قربانی بازی‌های بعدی خود کردید.
یکسری هرچه دوست دارند فکر مي‌کنند و اصلا مهم نیست که دلیل یا علتی برای آن دارند یا خیر. براساس برنامه‌ریزی‌هایی که داشتیم مربی‌مان تصميم گرفت در آن بازی به خاطر بازی العین به برخی بچه‌ها استراحت بدهد. خودشان برای قهرمانی تلاش نکردند بعد از ما ایراد مي‌گیرند؟ ما براساس اصول و برنامه خودمان بازی کردیم ضمن اینکه در بازی مقابل استقلال خوزستان هم تا قبل از گل اول ما پیش بودیم ولی ناگهان اسیر ضدحمله شدیم. ما که نرفته بودیم بازی را شل بگیریم چون از طرفی اگر در بازی تراکتور و نفت اتفاق خاصی مي افتادمي‌توانستیم سهميه‌مان را هم قطعی کنیم بنابراین چرا ما باید شل بازی کنیم؟
مراسم توزیع مدال‌ها خسته کننده نبود؟ یعنی مدت زمانی که مدال‌ها توزیع و جام اهدا شد حدود نیم ساعت بود، معمولا اینقدر طول نمي کشد.
به هر حال باید به تمامي تدارکات، کادر فنی، کادر مدیریتی، کادر پزشکی و بازیکنان یک تیم مدال اهدا شود، من فکر نمي‌کنم خیلی طول کشیده باشد. اگر هم طول کشیده به هر حال جشن خوشحالی بود و ما مشکلی با این موضوع نداشتیم.
از ذوب آهن که جدا نمي‌شوید؟
کجا بروم از ذوب آهن بهتر؟ خیر، من قرارداد دوساله با این تیم دارم و در فصل جدید هم در خدمت شان هستم، روح من با این تیم گره خورده است.
چرا در طول بازی اینقدر پاهایتان مي‌گرفت؟
یکی، دو تا از بچه‌ها خیلی اذیت شدند، کاوه رضایی که پشت پایش کش آمد، من هم آسیب‌دیده بودم چون کلا دو جلسه با این تیم تمرین کردم و 8-7 روز به دلیل مصدوميت در کنار تیم نبودم، یک لحظه دیدم تمام بدنم گرفت، همه عضلاتم گرفت، از طرفی در زمين دعوا شده بود و هیچکس مرا نمي‌دید، هی فریاد مي‌زدم ولی هیچکس صدایم را نمي‌شنید در نهایت یکی از مربیان مان مرا دید و سریع به کادر پزشکی گفت مداوایم کنند. بازی بسیار سنگین بود به گونه‌ای که در اواخر بازی باید ما را با جرثقیل بیرون مي‌بردند.
وقتی پنالتی‌تان به تیر خورد نترسیدید؟ بازیکنان ذوب آهن حسابی ترسیده بودند.
مگر مي‌شود نترسم؟ مي‌دانستم به اوت نمي‌رود و دیدید که به داخل تیر دروازه هم خورد ولی باید زاویه کمتری به توپ مي‌دادم. این را هم بگویم که قهرمانی در جام حذفی کمترین حق ما بود و ذوب‌آهن امسال شایستگی بیشتر از اینها را داشت. متاسفانه امسال لیگ را از دست دادیم و در لیگ قهرمانان آسیا هم مي‌توانستیم به مرحله بعدی صعود کنیم که نشد ولی فکر مي‌کنم حق‌مان بود که در جام حذفی به قهرمانی برسیم.
و نکته پایانی؟
از هواداران تشکر مي‌کنم که این همه راه را آمدند تا قهرمانی ذوب آهن را تماشا کنند، به مجموعه تیم خصوصا آقایان آذری و گل محمدی که سختی‌های زیادی را در این راه تحمل کردند تبریک مي‌گویم. یحیی امسال خیلی تحت فشار بود چون بازی‌هایمان زیاد بود و باید آنالیزها را به سرعت انجام مي‌داد. اميدوارم با این قهرمانی خستگی از تن شان بیرون رفته باشد.