جنب و جوش این روزهای تشکل ها برای رسیدن به کرسی های پارلمان شهری رفته رفته تنور انتخابات در پایتخت فرهنگ و تمدن ایران اسلامی را گرم کرده و به نظر می رسد بعد از یک دوره نخوتی که در ساخت زیرساخت های این کلانشهر وقفه انداخت، حالا بسیاری از تشکل ها و گروه های سیاسی و غیرسیاسی در صدد آن هستند تا عیار...
جنب و جوش این روزهای تشکل ها برای رسیدن به کرسی های پارلمان شهری رفته رفته تنور انتخابات در پایتخت فرهنگ و تمدن ایران اسلامی را گرم کرده و به نظر می رسد بعد از یک دوره نخوتی که در ساخت زیرساخت های این کلانشهر وقفه انداخت، حالا بسیاری از تشکل ها و گروه های سیاسی و غیرسیاسی در صدد آن هستند تا عیار خود را برای رسیدن به کاخ سفید اصفهان محک بزنند.
در این میان هرچند اصلاح طلبان همیشه جناحی ریشه دار و رقیب اصولگرایان در انتخابات های بعد از انقلاب، به ویژه از سال 76 به بعد بوده اند، اما عملکرد آن ها در سطح شهر اصفهان و کلان کشور در دولت یازدهم و دوازدهم در 8 سال اخیر، به نظر می رسد این بار معادله را به گونه دیگری رقم بزند.
از این رو این روزها شاهد اعلام حضور قرارگاه های متعددی از گوشه و کنار شهر هستیم که هرچند بیانگر شور و نشاط انتخاباتی در نصف جهان است، اما از سویی دیگر نشانه خوبی برای اصولگرایانی که سال 96 با همین رویکرد نسبتا مردود قافیه را به اصلاح طلبان باختند، حساب نمی شود، لذا شاید انقلابیون اصفهانی این روزها بیشتر از هر چیزی نیازمند پیدا کردن رشته اتحادِ بین سازمانی خود هستند که البته این موضوع به کلام آسان و در عمل کاری بس دشوار خواهد بود.
مجمع نیروهای انقلاب، قرارگاه های انتخاباتی "سلام"، "گام دوم" ، "وحدت" و احتمالا تشکلی که اصلاح طلب ها بعد از فرونشستن غبار رد صلاحیت ها به دیوار آن تکیه خواهند زد، عمده نهادهای سیاسی حاضر در انتخابات پیش رو می باشد.
با این حساب، مجمع نیروهای انقلاب اسلامی که زیر نظر شورای عالی این مجمع متشکل از سه نفر از روحانیون مطرح اصفهانی شکل گرفته، از جایگاه خاصی برخوردار است، ولی ورود این مجمع به انتخابات مجلس شورای اسلامی در سال 98 به بهانه فرایند محوری، نتیجه ای غیر از راه یافتن نمایندگانی خارج از حد نام اصفهان به مجلس نداشت که ثمره آن نیز در مسائلی همچون آب ، سرانه بودجه و ... ملموس و مشهود است.
همچنین آنطور که از ادعای فرایند محوری این مجمع بر می آید،به نظر می رسد دوباره باید شاهد لیستی متشکل از اعضای شورای شهر سال های نه چندان دور اصفهان با تغییرات اندکی به بهانه جوان گرایی از سوی این مجمع باشیم که پیش بینی می شود این فرایند محوری، فضای پسا انتخابات را بیش از پیش برای آنها به سبب مُهر تاییدی که پای لیست می زنند، غبارآلود سازد، لذا این چشم انداز، شورای عالی مجمع نیروهای انقلاب را در برابر دو گزینه جدی مخیر می گذراد، گزینه ای به نام اجماع با قرارگاه های اثرگذار انتخاباتی شکل گرفته با تراز انقلابی و یا ادامه مسیری که یکبار طی شد و نتیجه آن مجمع نمایندگانی شد که هریک به تنهایی جوانی انقلابی ، پرشور و متخصص بوده، اما به دلیل نبود نخ میانی این تسبیح در عملکردشان، شاهد بردارهای ناهمسویی هستیم که اگر هرم سنی این مجمع رعایت شده و تاکتیک شیخوخیت در این جمع به اجرا گذاشته شده بود، می توانستیم با همسو کردن این بردارها اثرگذاری بیشتری را از این جوانان انقلابی شاهد و ناظر باشیم.
یادداشت از پارسا فرزین