استفاده از ذخایر استراتژیک برای تأمین بازار

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی همراز و به نقل از روابط عمومی شرکت فولاد مبارکه ، رضا یزدخواستی، معاون خرید شرکت فولاد مبارکه ، به تشریح نقش انبارداری و استفاده از ذخایر استراتژیک پرداخته است.
در زمینۀ مدیریت صحیح موجودی مواد اولیه و قطعات یدکی، نگهداری بهینۀ موجودی یک اصل علمی و کارشناسی است که باید در چهارچوب مدلهای ریاضی انبارداری و در سازمانهای بزرگ به صورت مکانیزه و با استفاده از نرم افزارهای مرتبط، تعیین و عملیاتی شود. نگهداری موجودیِ بیشتر از حد بهینه باعث حبس سرمایۀ ناشی از تأمین اقلام غیرضروری و تحمیل هزینه های مالی حمل و انبارداری و نهایتا کاهش سودآوری خواهد شد. از طرف دیگر، موجودیِ کمتر از حد بهینه نیز موجب عدم تأمین به موقع مواد اولیه، قطعات یدکی و... و باعث ایجاد تأخیر در تکمیل فرایند تولید و کاهش سودآوری و بهره وری میشود.

تأمین مواد اولیه، نخستین لازمۀ تداوم تولید
در فولاد مبارکه، مواد اولیۀ اصلی به طور عمده شامل کنسانتره، گندله و آهن اسفنجی است و در واقع، به ازای هر یک تن تولید ورق، به 1.90 تن کنسانتره، 1.80 تن گندله و 1.3 تن آهن اسفنجی نیاز است. حال، با توجه به تورمی بودن اقتصاد کشور و نرخ بالای آن، ذخیرۀ مازاد این مواد مشکلی ایجاد نمیکند و گاهی حسن هم تلقی میشود، اما کمبود آن باعث کاهش تولید و در نتیجه، افت فروش سالیانه و کاهش سود شرکت خواهد شد. شرکت فولاد مبارکه تلاش کرده تا از طریق اتخاذ سیاست هایی از جمله سرمایه گذاری و مشارکت در تولید برخی از اقلام مواد اولیۀ استراتژیک و گلوگاهی در داخل کشور و همچنین شناسایی منابع جدید و تأمین قابل اطمینان و انعقاد قراردادهای بلندمدت، در مسیر مدیریت بهتر موجودی مواد اولیۀ خود حرکت کند. این شرکت همچنین در تلاش است تا از طریق شناسایی گلوگاه های اتلاف زمان و برطرف ساختن مشکلات مربوطه، زمان تدارک کالا و مواد اولیۀ موردنیاز خود را به حداقل برساند.

سیاست هایی برای عبور از چالش مواد اولیه
گفتنی است که در طول سالهای گذشته، با توجه به سرمایه گذاریهای شرکتهای معدنی در حوزۀ تولید فولاد خام و نادرست بودن مدیریت توزیع مواد اولیه در صنعت فولاد کشور، بخشی از ظرفیت واحدهای فولادساز به دلیل کمبــود مواد اولیه کاهش یافته و متأسفانه صادرات بیرویۀ سنگ آهن، کنسانتره و گندله نیز این مسئله را تشدید کرده است. در سه سال گذشته، بنا بر شرایطی که ذکر شد، موجودی کنسانتره و گندلۀ فولاد مبارکه گاهی تا حد تأمین نیاز چند روز کاهش یافته و شرکت را با خطر کاهش تولید همراه ساخته است.
در سال گذشته (1398) فولاد مبارکه، به منظور انجام تعهدات خود در بازار محصولات نهایی، بهناچار از 700 هزار تن از موجودی تختال خود، که در واقع ذخیرۀ استراتژیک شرکت تلقی میشد، استفاده کرد و فقط همین امر باعث جلوگیری از کاهش چشمگیر تولید و عرضۀ محصولات شرکت به بازار شد. در همین سال، فولاد مبارکه برای جبران کسری مواد اولیۀ خود اقدام به خرید محموله های صادراتی در بندرهای کشور و حمل مجدد آن به داخل کشور و قرار دادن این مواد در چرخۀ تولید شرکت کرد.
در حال حاضر، با توجه به افزایش قیمت ارز و بیاثر شدن تعرفۀ 25 درصدی صادرات مواد اولیه، مدیریت دقیق و پیگیری توزیع کنسانتره و گندله از طریق دریافت مستمر گزارش از میزان تولید و توزیع شرکتهای معدنی به منظور انجام تعهدات سهمیه ای وزارت صمت و قراردادهای تأمین با شرکتهای فولادی و همچنین حذف واسطه ها ضرورتی اجتناب ناپذیر در تنظیم بازار به شمار میرود.

تأمین قطعات یدکی، زیرساخت اساسی توسعۀ صنعت فولاد
شرکت فولاد مبارکه، با توجه به اهمیت حفظ پیوسته و پایدار موجودی قطعات یدکی در تداوم فرایند تولید، اقدامات متنوعی را در واحد برنامه ریزی خرید خود در دستور کار قرار داده است. یکی از این سیاستها ادامۀ بومی سازی ساخت قطعات یدکی، ماشین آلات، تجهیزات و... از طریق کارگاه ها و کارخانجات موجود و همچنین شرکتهای دانش بنیان است که باعث تولید بیش از 100 هزار قطعه تجهیز و مواد اساسی در داخل کشور از ابتدای سال 1381 تاکنون شده است. این فرایند شامل بومی سازی موفق قطعات و تجهیزات پیچیده، استراتژیک و حساس موردنیاز خطوط تولید از قبیل مندریل نورد گرم، کمپرسور فرایند احیا، کوره های باکس آنیلینگ و فن فرایند گندله سازی بوده است. شرکت فولاد مبارکه همچنین اقدام به توانمندسازی تولیدکنندگان موجود از طریق انعقاد قراردادهای یک تا سه ساله و تأمین مالی قراردادهای مذکور از محل افزایش سقف پیش پرداخت ها کرده است. از دیگر سیاستهای این شرکت در زمینه تأمین پایدار و مداوم میتوان به شناسایی 660 تأمین کنندۀ جدید در زمینۀ فعالیتهای مختلف از ابتدای سال 1398 تاکنون و همچنین ارتباط با 2 هزار و 700 تأمینکننده با 946 زمینۀ فعالیت در راستای تأمین پایدار و تخصصی اشاره کرد.