زن کنار خیابان ایستاده و خودش را زیر هفت قلم آرایش مخفی کرده است، لباس هایش هم خیلی مناسب یک زن با حیای ایرانی نیست، وقتی ماشینی از مقابلش عبور می کند نگاهش را روی راننده آن قفل می کند و اگر راننده مردی جوان و تنها باشد این نگاه ممتد می شود.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی همراز، ترمز های پی در پی مقابل پای زنانی که نه در ایستگاه اتوبوس ایستاده اند و نه به تاکسی ها و یا حتی مسافرکش های شخصی توجه می کنند مطمنا چهره زیبایی به شهر نمی دهد، اما نمی توان منکر وجود چنین معضلی در شهرها به ویژه شهرهای بزرگ کشور شد.
خودرویی می ایستد، شیشه آن پایین کشیده می شود و مردی با صدای کلفت و مردانه با زن مذاکره ای می کند، در خودرو باز می شود و "پرنسس اجاره ای" چند ساعتی مسافر مرکب عیش و شهوت می شود.
رخدادی که روزانه زیر پوست شهر اتفاق می افتد و می تواند بمبی باشد برای نشر آلودگی های آمیزشی ، جنسی و جلدی.
علاوه بر آن بسیاری از جرایم خشن و غیر خشن اجتماعی نیز بر بستر معضلات اخلاقی سوار هستند و هرچند دستگاه های متولی اراده زیادی به باز شدن پای دانشگاه ها در ریشه یابی و بررسی علمی این معضلات از خود نشان نداده اند، اما در اظهارات بیش از نیمی از متهمان جرایم عمدی مختلف کشور، همیشه پای یک زن در میان بوده است.
دکتر محمد رضا صفری نژاد، ارولوژیست در این زمینه به خبرنگار ما گفت: بيماري هائي که از طريق روابط جنسي منتقل مي شوند تحت عنوان بيماري هاي آميزشي ناميده مي شوند. بيماري آميزشي مي تواند از طرق آميزش منتقل شود.
وی با اشاره به این که ناقل اصلی بیماری های آمیزشی خانم ها هستند، خاطر نشان ساخت: يک خانم اگر در مواجهه با يک بيماري آميزشي قرار گيرد، احتمال اينکه مبتلا شود بيشتر از مردان بوده و علاوه بر آن احتمال اينکه بدون علامت باشد نيز بيشتر است، در نتيجه به دنبال درمان نرفته و بيماري را در جامعه منتقل مي کند.
صفری نژاد ادامه داد: براي بيماري هاي آميزشي دو نوع پيشگيري متصور است، پيشگيري اوليه که از طريق آموزش مي باشد و پيشگيري ثانويه که از طريق تشخيص به موقع و درمان مناسب شخص مبتلا است که از گسترش آن در جامعه جلوگيري مي کند.
بر اساس آمار سازمان بهداشت جهاني, ساليانه 333 ميليون مورد جديد بيماري آميزشي قابل درمان (سيفيليس, سوزاک، کلاميديا و تريکومونا) در جهان به آمار مبتلایان به این نوع بیماری ها اضافه می شود و از هر 20 فرد جوان يک نفر آن در سال مبتلا به بيماري هاي آميزشي قابل درمان مي شوند که در اين آمار بيماري هاي آميزشي ويروسي مثل ايدز کنار گذاشته شدهاند.
به همین منظور سازمان بهداشت جهانی بيماري هاي آميزشي در کشورهاي در حال رشد را جزو 5 بيماري برتر جامعه دانسته است.
آلودگی چراغ قرمزی برای عبور از خط قرمزها
اما بر اساس یافته های وزارت بهداشت کشورمان، در سال 65 انتقال ایدز از طریق روابط جنسی 5 درصد بود که این رقم در سال 91 به 33 درصد رسید و این موضوع زنگ خطری است زیر گوش مسئولان؛ چرا که اگر این آمار کنترل نشود، خانم ها بدون آن که خودشان بدانند آلوده می شوند و حتی این خطر ممکن است به کودکان هم منتقل شود.
همچنین بر اساس آمارهای جهانی، موج شیوع ایدز 90 درصد در مردان و 10 درصد در زنان است و مسئولان وزارت بهداشت ایران حدس میزنند 90 تا 100 هزار نفر در کشور به HIV آلوده شده باشند، ولی خودشان هنوز خبر ندارند چرا که 6 تا 10 سال زمان میبرد تا این ویروس خود را نشان دهد.
کابوس های زنانه از عیش های مردانه
با این آمار،می توان دریافت که هستند زنانی که با کابوس "خیانت" همسرانشان، شب را به صبح و صبح را به شب می رسانند.
لیلا ، زن 42 ساله ای است که برای مشاوره در یکی از مراکز مشاوره استان اصفهان حضور پیدا کرده است.
او می گوید روزهای اول ازدواجشان خیلی ارتباط گرم و صمیمی با همسرش داشته است، اما بعد از گذشت چند سال این ارتباط سرد و سردتر شد تا جائیکه به حضور فرد سومی در زندگیشان مشکوک شد.
لیلا پس از بررسی های مختلف متوجه شد همسرش غیر از او شریک جنسی دارد و حالا کابوس آلودگی و انتقال بیماری دست از سر این زن خانه دار بر نمی دارد.
کابوسی که پررنگ تر از کابوس خیانت همسرش شده و اگر بتواند همسرش را بخاطر خیانت ببخشد، به خاطر احتمال انتقال بیماری از او کینه ای عمیق به دل گرفته است.
مشابه این وضعیت را زنی به نام زهرا دارد، زهرا 37 ساله و کارمند بخش خصوصی است که از وقتی از دور و از درون تاکسی، با صحنه سوار شدن یک زن خیابانی داخل خودرو همسرش مواجه شده مدام بر این تصور است که همسرش دچار بیماری مقاربتی بوده و او را نیز آلوده کرده است.
احساس ترسی که حالا بر شیوه برخورد با فرزندانش هم تاثیر گذاشته و به قول خودش دیگر نمی تواند محبتی که به دخترش به عنوان یک موجود آسیب پذیر اجتماعی دارد را به پسرش که در آینده می تواند یک موجود آسیب رسان باشد ، داشته باشد.
قانون، اقتدار یا سکوت؟
هردوی این زن ها از قانون می خواهند تا با زن های خیابانی شدیدترین برخوردها را داشته باشد، حتی چیزی در حد "مرگ"، اما قانون در این زمینه خیلی واضح و روشن نیست.
نوشین فتحی ، وکیل پایه یک دادگستری در مورد اینکه زنان خیابانی این روزها تبدیل به معضلی برای جامعه شده اند، گفت: این معضل در قانون جرم محسوب نمیشود زیرا اصولا نوعی بیماری است. پس باید دنبال درمانی برای این مشکل باشیم. همانند اعتیاد که اصولا افراد معتاد مجرم نیستند، بلکه بیمارند.
وی ادامه داد: متاسفانه از نظر حقوقی، قانونی که مختص این زنان باشد نداریم. فقط همان مواد قانون مجازات اسلامی که از 637 تا 641 درمورد جرائم منافی با عفت است.
مادة 637 اعلام میدارد: «هرگاه زن و مردی که بین آنها علقة زوجیت نباشد، مرتکب روابط نامشروع یا عمل منافی عفت غیر از زنا از قبیل "تقبیل" یا "مضاجعه شوند"، به شلاق تا 99 ضربه محکوم خواهند شد و اگر عمل با عنف و اکراه باشد فقط اکراه کننده تعزیر میشود».
در ماده 638 قانون مجازات اسلامی نیز آمده است: «هرگاه کسی علناً در انظار و اماکن عمومی و معابر تظاهر به عمل حرامی کند، علاوه بر کیفر عمل به حبس از 10 روز تا 2 ماه یا تا 74 ضربه شلاق محکوم خواهد شد و در صورتی که مرتکب عملی شود که نفس آن عمل دارای کیفر نباشد؛ اما عفت عمومی را جریحهدار کند، تنها به حبس از 10 روز تا 2 ماه یا تا 74 ضربه شلاق محکوم خواهد شد».
این حقوقدان در مورد اینکه جرمی به نام "زنان خیابانی" در قانون تعبیه نشده است، خاطر نشان کرد: ما برای برخورد با ولگردها و افرادی که منافی عفت و اخلاق حسنه، رفتار ناشایستی انجام دهند در قانون مواد مشخصی داریم، ولی با توجه به اینکه قانونی تحت عنوان برخورد با زنان خیابانی نداریم، در نتیجه نحوه برخورد با این افراد همانند همه مجرمانی است که مرتکب کار خلافی شده باشند.
برخورد انتظامی یا اقدامی فرهنگی
از سوی دیگر این روزها بحث فرهنگ سازی به شدت در جامعه باب شده و برای هر معضلی لفظ "فرهنگ سازی" مطرح می شود.
به همین منظور دست و پای پلیس در برخورد با معضلات اجتماعی بسته شده و بسیاری می گویند وقتی می شود گره ای را با دست باز کرد، چرا دندان؟
نظری که برخی عقیده اشان خلاف آن است و می گویند "پلیس باید با زنان خیابانی که چهره زشتی به شهرها می دهند، برخورد کند و رسما به آن ها که از خطوط قرمز اجتماعی و عرفی رد می شوند دندان قروچه برود."
معضلی که اگر دچار مسامحه شود، چیزی نمی گذرد که مانند یک بیماری پوستی تمام صورت شهر را می گیرد و محله های پاک و فرهنگی را به محله هایی خاص مبدل می سازد و می تواند از دل این محله ها "خاک سفیدهای" دیگری را پدید آورد.
این معضل نه تنها دغدغه مسئولان، که دغدغه بسیاری از شهروندان نیز هست.
محمد رضا رئوفی، کارمند یکی از ادارات دولتی است، 48 سال سن دارد و می گوید عصرها به ویژه در فصل های تابستان و بهار که می خواهد با همسر وفرزندانش در خیابان قدم بزند با صحنه هایی مواجه می شود که خوشایند یک خانواده ایرانی نیست.
حبیبه ملا احمدی، زن میانسال خانه دار اصفهانی نیز همین نظر را دارد و معتقد است که دیدن این صحنه ها باعث از بین رفتن عفت در جامعه و دریده شدن پرده حیا بین زن و مرد می گردد.
به همین منظور فرماندهان ناجا به این نتیجه رسیده اند که باید هرچه سریعتر برای این معضل اجتماعی چاره ای بیندیشند و هرچند قانونگذاران برای این دسته از پرنسس های اجاره ای، عنوان مجرمانه خاصی در نظر نگرفته اند، اما می توان با به عاریت گرفتن مواد مختلف قانون آنان را مورد عتاب قرار داد.
از سوی دیگر فرمانده ناجا نیز در گفت و گو با سایت خبری مشرق گفته بود که "پلیس به دنبال ایجاد آرامش و امنیت در جامعه است و باید در این راستا ماموریت های مشخصی را تعریف کند."
سردار حسین اشتری در این زمینه گفت: شهروندان چه زن، چه مرد، چه پیر و چه جوان باید وقتی برای رفتن از این سوی شهر به آن سوی شهر اقدام می کنند، امنیت داشته باشند و احساس آرامش کنند، در این زمینه ممکن است پلیس با تعدادی از افراد هنجار شکن هم برخورد کند، خب این برخورد در راستای رسیدن به آرامش عمومی جامعه است.
وی خاطرنشان ساخت: هر جايي که براي مردم مزاحمت ايجاد شد بايد پليس طبق قانون و حکمي که ميگيرد، مطلع شود و بر شخصي که تخلف کرده ورود پيدا کرده و برخورد کند. ما معتقديم جمعيت خلافکار درجامعه زياد نيست، يعني آن کساني که در اين حوزه تخلفاتي دارند، نسبت به مردم خيلي اندک هستند. مردم ما فهيم، خوب و قانونمند هستند.
فرمانده ناجا ادامه داد: تنها بخشي هستند که اين معضلات را در حوزههاي حجاب و عفاف، آلودگي صوتي، موادمخدر، سرقت و آسيبهاي اجتماعي دارند، لذا پیش از علنی شدن آن در سطح جامعه باید جلوی آن را بگیریم و این جلوگیری نیز در راستای ایجاد آرامش اجتماعی است.
بنا بر این گزارش و بر اساس اعلام مرکز مطالعات راهبردی ناجا 25 جرم شایع در کشور و با هماهنگی یکی از مراکز معتبر نظر سنجی کشور مورد تحقیق قرار گرفت و مشخص شد مردم از پلیس می خواهند تا توزیع و خرید و فروش مواد مخدر ، تصادفات ، بدپوششی، آلودگی صوتی، برخورد با مزاحمین نوامیس، برخورد با زنان خیابانی و مظاهر علنی فساد و سرقت را در اولویت ماموریت های خود قرار دهد./
گزارش از رضا صالحی پژوه