خربزه و عسل در شورای شهر

 به گزارش پایگاه خبری تحلیلی همراز، ضرب المثلی در بین ایرانیان رایج است که می گویند، "خربزه با عسل نمی سازد" اما در یک نگاه باید گفت اتفاقا این دو با هم خوب کنار می آیند و دست به دست هم می دهند تا به هدفشان برسند.
از آن جا که ضرب المثل ها می آیند تا مصادیق خود را بیابند، می توان گفت مصداق عینی این موضوع اکنون در شورای اسلامی شهر اصفهان قابل مشاهده است.
خربزه اصلاحات با عسل پایداری یا برعکس آنچنان دست به دست هم داده تا به هدفی بزرگ که قرار گرفتن اصفهان بر ریل سازندگی و توسعه و پیشرفت است، برسند.
هدفی که باید ریشه آن را در سیاست های اخیر دولتمردان این استان تحت عنوان سیاست "ذاکریسم" دید.
سیاستی مبتنی بر فرهنگ و استفاده حداکثری از توان مدیریتی تمام عناصر استان که هرچند توسط استاندار دولت پر حاشیه دهم رقم خورد، اما چون تفکر آکادمیک نماینده عالی دولت وقت در استان اصفهان مبتنی بر دانش روز و بهره گیری از تاریخ معاصر پشت سر آن بود، توانست در میان مدت تاثیر گذار باشد و تفکر بسیاری از آن هایی که تصور می کردند خدمت به مردم باید در حدود وثغور خط کشی های حزبی و سیاسی باشد را شکست و این نظریه را به اثبات رساند که خربزه و عسل احزاب نیز می تواند سازگاری ایجاد کند تا انسان به هدفی بزرگ دست یابد؛ به طوری که نمونه کوچکی از آن انتخاب چندباره هیئت رئیسه شورای اسلامی شهر اصفهان و رای اصلاح طلبان این شورا به اعضای پایداری برای ریاست شورا و یا کمیسیون ها و رای اعضای پایداری شورای شهر به اصلاح طلب ها برای حضور در هیئت رئیسه شورا است که نشان از اوج تفکر بالای سیاسی برای اداره پارلمان شهری در بین این اعضا دارد.
چرا که بسیاری از مسئولان در شعار معتقدند مدیریت شهری جای عرض اندام سیاسی نیست، اما باید در عمل این امر را به اثبات برسانند که کمتر این مسئله در سراسر کشور قابل لمس بوده و هست.
در اصفهان با توجه به شعور بالای سیاسی سیاستمردان آن، این بار فصل جدیدی از خدمت گشوده که علاوه بر سازگاری خربزه و عسل، "رحما بینهم و ..." را به منصه ظهور رسانده است.
البته نباید از حق گذشت که این تفکر حاکم که بیشتر از منافع حزبی و سیاسی بر منافع منطقه ای و توسعه ای اصفهان تاکید دارد، نتیجه تعاملی و تقابلی است که استاندار سابق اصفهان با ارکان قدرت و ثروت در این شهر داشت و بدون در نظر گرفتن مرز بندی های سیاسی مهره چینی نمود و باز هم بدون در نظر گرفتن تقارب های سیاسی، در برابر برخی ناهماهنگی های شهری ایستاد و هرچند اقدامات وی در کوتاه مدت بی نتیجه بود، اما حالا در میان مدت اثر خود را گذاشته و مدیران فعلی که روزگاری با وی همراه و همگام بودند، توانستند به خوبی ادبیات خدمت را جایگزین ادبیات خط کشی های بی مورد سیاسی کنند.
بی شک این نگاه می تواند نگاهی جاذب برای اصول انقلاب اسلامی و تبیین آرمان های امام راحل(ره) و انقلاب اسلامی در بین مردم باشد، چرا که گذشت بیش از سه دهه از انقلاب اسلامی ایران این موضوع را به اثبات رساند که مردم بیش از آنچه به احزاب و نگرش های سیاسی توجه داشته باشند، به میزان خدمت رسانی نظر دارند و خواهان حرکت مسئولان در امتداد مسیر شهداء با حفظ حرمت خون ده ها هزار ایثارگری هستند که خونشان درخت تنومند انقلاب شکوهمند اسلامی را آبیاری کرده است.

یادداشت از رضا صالحی پژوه