این روزها بر سر آمدن یا نیامدن رئیس جمهور به اصفهان،بحث است، برخی می گویند مقصد بعدی رئیس جمهور چه زمانی اصفهان خواهد بود؟ و برخی دیگر می گویند آنقدر کار بر زمین مانده از دوره های گذشته وجود دارد که فعلا باید به آن ها پرداخت.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی همراز، به قلم رضا صالحی پژوه/ سفرهای استانی روسای جمهور در کشور همواره مورد توجه گروه های مختلفی بوده و هر کسی سعی کرده از آن نمد کلاهی برای خود تهیه کند.
نمایندگان مجلس بعضا از این رهگذر می خواهند قدرت سیاسی خود را به رخ موکلانشان بکشند و کلیت هماهنگی سفرها را به خود ربط دهند، استانداران نیز متولیانی هستند که از صفر تا صد سفر را هماهنگ می کنند و به سبب لزوم پاسخگویی که در بطن وظایف ایشان گنجانده شده است، نمی خواهند عنان کار از کفشان خارج شود و مردم نیز مستمعینی هستند که به سبب اعتمادی که به مسئولان دارند، وعده ها را باور می کنند و این بسته ارتباطی، سفری را تشکیل می دهد که هرچند یک یا دو روز بیشتر به طول نمی انجامد، اما مصوبات آن برای سال ها و یا حتی دهه ها قابل پیگیری و نتیجه آن در زندگی شهروندان ملموس و مشهود است.
قطعا اصفهانی ها سفر استانی محمود احمدی نژاد را به چهارمحال و بختیاری و آن وعده های بدون پشتوانه کارشناسی را در زمینه آب به یاد دارند ، بی شک آن ها سفر استانی حسن روحانی و جمله ای که در میدان تاریخی حضرت امام (ره) به زبان راند و گفت: "رودخانه زاینده رود دیگر نباید خشک باشد و حتی به اندازه آبراهه ای هم که شده، باید در آن جاری شود را به یاد دارند."
اتفاقا آن روز هم برخی نمایندگان مردم در مجلس مدعی بودند این جمله رئیس جمهور نتیجه پیگیری های آن ها بوده، اما حالا نه تنها روحانی بر مسند قدرت نیست تا پاسخ مردم را بدهد، که برخی از نمایندگانی که آن روز هم مسافر اصفهان – بهارستان بودند، خودشان را به معروف ترین کوچه ایران زده و "علی چپ" را به عنوان بهترین مسیر روشنگری افکار عمومی انتخاب کرده اند.
اما ظاهرا این موضوع به رغم ماندگاری در ذهن افکار عمومی و خاطره رسانه ها، برای برخی درس عبرت نشده و همچنان بر طبل "من خود به چشم خویش دیدم که بهترین نماینده ام!!" می کوبند.
تقریبا هفته ای چندین مرتبه مدیران استان را متهم می کنند که اگر آقای رئیسی به اصفهان سفر نمی کند، نتیجه کم کاری و عدم هماهنگی آنان است، در حالی که هنوز برنامه ای مشخص برای مطالبه گری از سفری که می تواند در آن خواسته های بسیاری از مردم اصفهان بیان و نتیجه ای مطلوب داشته باشد بیان نکرده است.
در این مقال، باید گفت: آقای نماینده! اصفهانی ها رئیس جمهور ندیده نیستند، مردمی هم نیستند که وقتی یک نفر می آید و می گوید "رودخانه باید در حد آبراهه هم که شده باز باشد و دیگر خشک نشود"، ندانند که چه میزان آب پشت سد هست و منابع پایدار آبی اشان کجا هزینه شده است، ولی اگر سکوت می کنند و دم بر نمی آورند، نشانه حجب و حیایی است که در تار و پود این سرزمین و مردمانش تنیده شده است.
آنان این روزها هم خیلی خوب می فهمند که نوک پیکان عدم هماهنگی را به سوی مدیران اجرایی استان گرفتن نیز سیاستی نخ نماست، چرا که هنوز چهارماه از زمانی که استاندار سابق در حیاط استانداری در جمع خبرنگاران تکمیل 15 روزه آینده پروژه گلاب 2 را وعده داد نگذشته است، همان روز استاندار ایمنیولوژیست سابق اصفهان از ایجاد ردیف بودجه برای پروژه بهشت آباد سخن به میان آورد و گفت: "مجوزهای زیست محیطی آن گرفته شده است"!
آقای نماینده آن روز کجا بودید که به این ادعاها خرده بگیرید؟
آنقدر این ادعاها محیرالعقول بود که وقتی پرسیدیم "مگر می شود به همین راحتی پروژه ای که ردیف بودجه اش دو سال است به کلی حذف شده، دوباره ردیف بودجه بگیرد؟" ایشان فرمودند: "یک روز رفتم تهران آقای فلانی را دیدم و گفتم ردیف بودجه این پروژه را ساعات پایانی ارائه لایحه بودجه به مجلس در این لایحه بگنجانند وایشان هم قبول کردند!" و مهم تر از همه این که شما آن روز سکوت کردید!!
آقای نماینده، آیا می خواهید آقای رئیس جمهور بیاید و از این دست وعده بدهد؟
آیا می خواهید در جایگاه ویژه شانه به شانه رئیس جمهور بایستید و با ایشان عکس یادگاری بگیرید و مدعی شوید که شما ایشان را به اصفهان آوردید؟
آیا می خواهید اعتبارتان نزد موکلانتان افزایش یابد؟
یا می خواهید گره ای از گره استان باز شود؟
اگر نیت اتان تا این حد خدایی است که قطعا با این همه کار بر زمین مانده وزخم نیمه باز و هنوز التیام نیافته خشکسالی و کم آبی در اصفهان، آمدن رئیس جمهور به اصفهان با نیامدنشان فرقی نمی کند.
آقای نماینده، هنوز بیش از نیمی از فرمانداری های استان بلاتکلیف هستند و هنوز در خوف و رجای رفتن یا ماندن فرماندارنشان به سر می برند، هنوز بخش زیادی از ادارات کل دارند با دست فرمان دولت دوازدهم اداره می شوند، هنوز بخش زیادی از زمان در مدیریت استان صرف مسئله آب وخواسته به حق کشاورزان می شود، هنوز نقشه راه مشخصی از آنچه می شود به عنوان دستاورد این سفر مطالبه کرد، تهیه و تدوین نشده و تهیه آن نیز در زمان کنونی غیر ممکن است.
اصفهان است و دهه ها ادعای برخورداری؛ پوسته ای شکننده که شهر و استان را فرا گرفته و حالا لزوم تغییر این نگرش نیازمند برنامه است.
این پروسه ذهن خلاق می خواهد و اراده والا، نه حضرت والا!
آقای نماینده! زمان محدود است اما تا دیر نشده، در این عرصه میدانی بسازید از "خدمت" و "عمل"، میدانی که در آن منیت ها پیش پای ما بودن ها ذبح شود./
انتهای پیام
نام نویسنده: رضا صالحی پژوه
