همراز/رضا صالحی پژوه -وزیر کشور اخیراً از جابجایی برخی مدیران در استان‌های کشور آن‌هم بدون نگاه سیاسی خبر داده بود، اما سخت است باور این موضوع که دامنه تغییرات در استان‌ها آن‌هم یکی دوماه پیش از انتخابات برمدار خیر و مصلحت همه اقشارمردم و به‌دوراز جریانات سیاسی باشد.
حالا یکی از همین تغییرات، دامن فضل‌الله کفیل، فرماندار اصفهان را گرفته که هرچند خودش خیلی به حاشیه علاقه‌ای نداشت و معتقد بود تا آخرین روز خدمت باید کارکرد، اما برخی از جریانات خیلی هم بی‌میل نبودند که برای وی و پست فرمانداری اصفهان حاشیه درست کنند و بر لزوم تغییر وی تأکید داشتند، تا جائیکه برخی معتقد بودند عدم تمایل استاندار اصفهان به تغییر کفیل نشان از عدم بی‌طرفی وی در مواضع سیاسی دارد.
اما حالا خبرها حاکی از آن است که چند ماه مانده به انتخابات ریاست جمهوری سال 96 فرماندار اصفهان، یکی از حساس‌ترین شهرهای سیاسی کشور تغییر کرده و این تغییر هر طور که بیان و عنوان شود، رنگ و بوی سیاسی دارد و به نظر می‌رسد دولت در تلاش است تا بار دیگر رأی مردم اصفهان را که معمولاً در انتخابات اخیر مؤثر بوده است، به سمت‌وسوی خود بکشاند و معتقد است با فرمانداری که از زمان دولت احمدی‌نژاد در این سمت بر سرکار بوده و بی‌طرفانه با موضوع انتخابات برخورد کرده و حتی در آن دولت، توانسته به‌گونه‌ای انتخابات برگزار کند که بیشترین رأی مردم اصفهان به دولت فعلی اختصاص یابد، نمی‌توان ره به‌سلامت برد، ازاین‌رو دست‌به‌قلم شده و حکم برای جایگزین کفیل توشیح نموده است، درحالی‌که بزرگ‌ترین سؤال پیش روی آن‌هایی که بی‌طرفانه موضوع تغییر فرماندار اصفهان را دنبال می‌کنند این است که اگر وی مستحق تغییر بوده و باید این تغیر تحولات صورت می‌گرفته، پس چرا زودتر از این اتفاق نیفتاده و زمانی که برخی از جریانات با فشار سیاسی خواستار تغییر فرماندار اصفهان می‌شدند، کسی گوشش بدهکار نبود؟ و اگر هم وی فعالیتی مفید و ارزنده داشته چرا در آستانه انتخابات تعییر کرده و سکان به فردی سپرده که قطعا تجربه وی در برگزاری انتخابات های بزرگ سیاسی را نداشته و ندارد؟
سؤالی که بی‌شک نمی‌توان پاسخی غیر از ملاحظات سیاسی برای آن یافت و در پاسخ این ملاحظات نیز باید گفت: انتخابات در ایران اسلامی پس از انقلاب تاکنون از عنصر سلامت بهره جسته و حتی در اولین دوره ریاست جمهوری ایران اسلامی که بنی‌صدر مسئولیت دولت را بر عهده گرفت، بنیان‌گذار انقلاب اسلامی ایران که آن روزها به دلیل بیماری قلبی، در بیمارستانی در قلب پایتخت بستری بود، بر لزوم رعایت سلامت تأکید و سیاسی‌کاری را برای کشور مضر و نگاه ژرف سیاسی را برای ایران مفید و ارزنده خواند، درحالی‌که چنین رفتارهایی نه‌تنها باعث افزایش بصیرت سیاسی مردم نمی‌شود، که مردم را از این‌همه سیاسی‌کاری سیاست زده کرده و آن‌ها را به گوشه عزلت سوق می‌دهد.
درنهایت باید به این نکته نیز اشاره کرد که دولت اگر نگاه سازنده به مسئله انتخابات دارد، بهتر است به‌جای این‌که دست به دامان تغییر مدیران مؤثر در انتخابات ازجمله ثبت‌احوال، فرماندار و یا مدیران دستگاه‌های اجرایی که در نامه دعوت به آن اشاره‌شده و نامی از آن‌ها به میان نیامده است، بزند، آستین‌ها را برای اجرایی شدن وعده‌های محقق نشده‌اش در این استان بالا بزند که یکی از آن‌ها جریان همیشگی رودخانه زاینده‌رود بود. دیگری نیز بهبود وضعیت اشتغال جوانان که به‌رغم وجود حدود 8 هزار کارگاه صنعتی بزرگ، متوسط و کوچک نه‌تنها توفیقی در این زمینه به چشم نمی‌خورد، بلکه آمارها کاهش میزان اشتغال به نسبت جمعیت را نیز نشان می‌دهد.
یا اگر دولت به‌جای تغییر مدیران سعی می‌کرد به مسئله رفع موانع تولید بیندیشد و در جریان تسهیل کسب‌وکار و ایجاد اشتغال گام بردارد، قطعاً توفیق بیشتری در جمع‌کردن آرای مردم به دست می‌آورد.
همچنین بهتر بود دولت یازدهم تا پایان روزهای عمر خود تمهیداتی بیندیشد تا آمار گردشگر خارجی که سیر صعودی آن از اقدامات علمی و زیربنایی در مدیریت سابق استان آغاز و سرعت گرفت افزایش یابد.
حالا با این تغییرات، فرمانداری که تجربه چندین برگزاری انتخابات سالم را دارد، برکنار و در کنار آن نیز مدیرانی ازاین‌دست جابجا می‌شوند که ممکن است بدون هیچ نیت قبلی و ناخواسته مشکلاتی را برای انتخابات پیش رو رقم بزنند و این اتفاق در حالی ممکن است رخ دهد که ایران عزیز اسلامی سابقه فتنه شوم 88 را پشت سر گذاشته و هرچند مردم عزیز ایران ثابت کردند که پای حفظ دستاوردهای انقلاب ایستاده‌اند، اما برخی وقایع به‌ظاهر مدبرانه مسئولان می‌تواند زمینه‌ای باشد برای رخدادهای مشابه که غیر از خسارت به وجهه ایران نتیجه‌ای نخواهد داشت.