در حال حضر بیش از چهل روز از معرفی استاندار جدید اصفهان می گذرد و هنوز خبری از برنامه های این مدیر اصفهانی به گوش نمی رسد. مدیریت استانی که این روزها بیش از هر زمان دیگری درگیر حواشی شده و در تب و تاب گرمای سوء مدیریت در ادوار مختلف می سوزد، ظاهرا بنا ندارد از طریق رسانه های عمومی برنامه های دوسال...
در حال حضر بیش از چهل روز از معرفی استاندار جدید اصفهان می گذرد و هنوز خبری از برنامه های این مدیر اصفهانی به گوش نمی رسد. مدیریت استانی که این روزها بیش از هر زمان دیگری درگیر حواشی شده و در تب و تاب گرمای سوء مدیریت در ادوار مختلف می سوزد، ظاهرا بنا ندارد از طریق رسانه های عمومی برنامه های دوسال آینده این استان را برای مردم تشریح کند. برنامه هایی که بی شک بدون حضور و همت مردم اجرای آن به سختی صورت می گیرد و این تاکید را می توان در نطق های گاه و بیگاه مسئولان استان نیز دید که اگر مردم برای اجرای برنامه های مدیران کمر همت نبندند، به هیچ عنوان عملیاتی نمی شود. از این رو انتظار می رفت عباس رضایی تنها چند روز پس از معرفی، از اهالی رسانه استمداد بطلبد و با حضور در بین آن ها اقدام به تشریح برنامه های خود نماید که این سکوت بیش از 40 روزه غیر از دو پیام چیز دیگری به اهالی فرهنگ مدار اصفهان متبادر نمی سازد که یا استاندار جدید اصفهان برنامه شایان ذکری برای اداره اصفهان ندارد و تنها به گذر زمان دل خوش کرده تا ببیند چه پیش می آید تا در لحظه تصمیم بگیرد که این یکی از چالش برانگیز ترین شیوه های مدیریتی است و یا این که هنوز قدرت رسانه را درک نکرده و بر اساس یک تصور موسوم به دهه شصتی معتقد است رسانه ابزاری برای انتقال کارکردها و عملکردهای نهادهای دولتی است و رسانه هایی که قلم انتقادی دارند، موانعی بزرگ برای پیشبرد اهداف هستند، از این رو نیازی به ارایه برنامه های پیش رو به آن ها نمی بیند که این نگاه نیز باعث از دست دادن بازوهای توانمند مدیریت افکار عمومی می گردد.
لذا اگر چیزی غیر از این دو مورد است، از این مدیر مجرب توقع می رود به زودی با حضور در جمع اهالی رسانه، برنامه های خود در خوصوص مقابله با آلودگی هوا، مقابله با خشکسالی و کم آبی به ویژه بحران کم آبی در فصل گرما و شیوه های تامین آب شرب چیزی حدود 5 میلیون نفر شهروند اصفهانی، راه کارهای کاهش بیکاری در بین جوانان به ویژه جوانان تحصیل کرده، راه کارهای مقابله با آسیب های اجتماعی به ویژه آسیب های پرخطر، ایجاد شفافیت در شیوه های دریافت مالیات و نوع هزینه کرد آن، شیوه توزیع عادلانه سرانه آلاینده های شرکت های بزرگ صنعتی در شهرهای کمتر برخوردارو ... را تشریح نماید و سهم مردم در اجرای آن را گوشزد کند تا مردم نیز به عنوان عناصر مهم برنامه ریزی شهری در این زمینه سهیم و دخیل گردند.
یادداشت از رضا صالحی پژوه- مدیرمسئول