چند سال گذشته، برخی به ناحق، اصفهان را استانی برخوردار معرفی کرده و به دنبال آن تصرفاتی را در روح و جسم این استان موجب شده اند. استان هزاران مشکل که معضلات آن یا به درستی شناسایی نشده است یا ابایی از طرح آن برای تهران وجود دارد. زاینده رود را به رود فصلی مبدل می کنند و بار مالیاتی زیادی رابر دوش...
چند سال گذشته، برخی به ناحق، اصفهان را استانی برخوردار معرفی کرده و به دنبال آن تصرفاتی را در روح و جسم این استان موجب شده اند. استان هزاران مشکل که معضلات آن یا به درستی شناسایی نشده است یا ابایی از طرح آن برای تهران وجود دارد. زاینده رود را به رود فصلی مبدل می کنند و بار مالیاتی زیادی رابر دوش مردم استان اصفهان قرار می دهند و به پاس تحمل مردم، ریز گردهای سمی تالاب گاوخونی را نثارشان می کنند. چندی پیش، طرح مرموز تفکیک استان اصفهان که مطرح شد، کنجکاو شدم که نگاهی کلی بر جغرافیای سیاسی استان داشته باشم. چند سال که به عقب بازگشتم، با تهاجم به خطوط مرزی استان در محدوده ی سد زاینده رود مواجه شدم. تغییر در مرز استان به گونه ای که منابع آب سطحی زیادی را جا به جا کردند و به مردم شهید پرور استان اصفهان هم اطلاع رسانی یا نشد، یا من خبر ندارم. سکوت مسولان لیلی پوتی اصفهان و نگاه اصفهان ستیزی، اینک در شمال استان، دست درازی دیگر را موجب شده است، اگر به شهرستان تاریخی گلپایگان سفری داشته باشید، متوجه می شوید که از ناحیه ی کمره، بخش هایی از این شهرستان جدا و به استان مرکزی الحاق شده است. مناطقی با پتانسیل تاریخی و زیست محیطی بالا که اتفاقا سند های تاریخی آن به نام استان اصفهان و شهرستان گلپایگان صادر شده اما اینک از اصفهان ربوده شده است و در اینجا به برخی از این اسناد اشاره می کنم، شاید که مدیران استان از خواب گران برخیزند.
پلاک ثبتی دره باغ شماره 14 به تاریخ ثبت 29اسفند 1317
پلاک 16 مزرعه غرقاب بع تاریخ 13شهریور 1314
پلاگ 10 مرغ علیا به تاریخ ثبت 28فروردین1316و .....
جالب است که بعد از این تعرض، مناطق دارای پتانسیل میراث بشری در منطقه به نام استان مرکزی نیز در برخی اخبار معرفی شده است. بعد از این مطالعه، سوالی که مطرح می شود این است که آیا چنین دست اندازی هایی در دیگر مرزهای استان هم انجام شده و مردم و مدیران اصفهان از آن بی خبر و تهران نسبت به آن بی تفاوت است؟ آیا ممکن است منابع معدنی کویر های آران و بیدگل توسط استانی دیگر تصاحب شده باشد؟ مگر صیانت از مرزهای جغرافیای سیاسی، از وظایف شورای اداری نیست؟ تاسف برانگیز تر آنکه، از استان مرکزی مجوز برداشت معدن (آنهم به قیمت تخریب سنگ نگاره های تاریخی گلپایگان) صادر شده است.
لذا، پیشنهاد میکنم، در اسرع وقت و با قید فوریت، هیاتی از آدم های دردمند و آگاه برای ثبت و اطلاع رسانی مرزهای سیاسی استان تشکیل و این مهم هر چه سریعتر به انجام رسد چرا که فردا ممکن است جای دیگر از قلب ایران زمین گاز زده و خورده شود.
دکتر بابک سپهریان نسب.
