يكشنبه 4 آذر 1403, Sunday 24 November 2024, مصادف با 22 جمادی‌الاول 1446
از پنجره همراز به نصف جهان نگاه کنید...
کد خبر: 2122
منتشر شده در شنبه, 17 مرداد 1394 00:53
تعداد دیدگاه: 0
همسر شهید صارمی :

17 مردادماه هرسال یادآور سالروز شهادت «محمود صارمی» خبرنگار پر تلاش خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران (ایرنا) به همراه 8 نفر از اعضای کنسولگری ایران در «مزارشریف» افغانستان درسال 1377 توسط نیروهای افراطی طالبان است که از سوی شورای فرهنگ عمومی به عنوان «روزخبرنگار» نامگذاری شده است. خبرنگاران به عنوان...

 

 

17 مردادماه هرسال یادآور سالروز شهادت «محمود صارمی» خبرنگار پر تلاش خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران (ایرنا) به همراه 8 نفر از اعضای کنسولگری ایران در «مزارشریف» افغانستان درسال 1377 توسط نیروهای افراطی طالبان است که از سوی شورای فرهنگ عمومی به عنوان «روزخبرنگار» نامگذاری شده است.

خبرنگاران به عنوان چشم و گوش مردم و پل ارتباطی میان آنان و مسئولان هستند و مردم، با اطمینان به خبرنگاران، رخدادهایی را که آنان به صورت مکتوب یا تصویری اعلام می‌دارند، ‌می‌پذیرند.

همین اطمینان باعث می‌شود خبرنگاران احترام خاصی میان مردم داشته باشند. به همین مناسبت و به‌منظور آشنایی هر چه بیشتر با عقاید و نقطه نظرات شهید صارمی در خصوص حرفه خبرنگاری،  با خانم «خدیجه روزبهانی» همسر این شهید بزرگوار عرصه جهاد فرهنگی و رسانه گفت‌و‌گو کردیم.
لطفاً در خصوص نگاه شهید صارمی به حرفه خبرنگاری توضیح دهید.
با وجود اینکه شهید صارمی تحصیلکرده رشته جغرافیا با مدرک کارشناسی ارشد بود، اما به‌دلیل جذابیت و اهمیت زیاد حرفه خبرنگاری در سال 70 به سوی دنیای خبر کشیده شد و در این حوزه با جدیت کار خود را با «ایرنا» شروع کرد.

شهید صارمی اعتقاد داشت «خبرنگار بدون هیچ واسطه‌ای می‌تواند مخاطرات مردم را به گوش مسئولان برساند». این شهید بزرگوارهمیشه می‌گفت که «خبرنگاران به دلیل نزدیکی به آحاد جامعه از مشکلات آنان با خبر هستند و می‌توانند مسائل و مشکلات مردم را بدون واسطه از مسئولان طلب کرده و به حل مشکلات آنها کمک کنند».
خاطره‌ای از شهید صارمی در خصوص دنیای خبر بفرمایید.
یکی از خاطراتی که از شهید صارمی به یاد دارم و هر زمانی هم که آن را بازگو می‌کنم متأثرم می‌شوم، مربوط به دورانی است که خبر شهادت وی تأیید شده بود، اما خبری از پیکر پاکش نبود.

در آن زمان شایعات زیادی در این مورد وجود داشت، یکی اینکه پیکر وی همراه دیگر افراد به صورت گروهی در جایی نامعلوم دفن شده است. در همان روزها سراغ خاطراتش از جمله برگه‌های خبری که وی در سفرهای قبل از افغانستان آورده بود، رفتم

. یکی از این خبرها داستانی را بیان می‌کرد که خود شهید صارمی راوی آن بود.

شهید صارمی دراین مطلب، مشاهداتش را از یک گور دسته جمعی در افغانستان روایت می‌کرد. وی با ابراز تأسف از این حادثه ناگوار نوشته بود: «اینجا شاهد پیکرهای متلاشی شده زیادی هستم که به نظر می‌رسد با رنج زیادی کشته شده‌اند و مرور زمان سبب شده دیگر قابل شناسایی نباشند». شهید صارمی در این خبر برای خانواده‌های بازماندگان افراد کشته شده ابراز تأسف کرده بود که شاید آنان دیگر هیچ وقت پیکرعزیزانشان را نبینند. این برگه خبر شهید صارمی حسابی من و دیگر اعضای خانواده‌ام را متأثر کرد.
چگونه می‌توانیم ادامه دهنده راه شهید صارمی باشیم؟
به نظرمن خبرنگاری در کارش موفق است که مردم را دوست داشته باشد و از حل مشکل آنان احساس رضایتمندی کند و این رسالت واقعی خبرنگاران است که همواره دغدغه رفع مشکلات مردم را داشته باشند.

 

منبع:ایران

نوشتن دیدگاه