شب عاشور، خیابان های اصفهان، مملو از مردمی که مبهوت شور گم شده حسینی، شهر را قدم به قدم را می کاوند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی همراز، اصفهان این روزها محرمی متفاوت تر از هر زمان دیگر را تجربه می کند. محرمی آرام و بی هیاهو، با انبوهی از شور و عشق به بزرگ مردی که تاریخ را به زانو در آورد و زمین را در زمانی که زمان یاد ندارد چه زمان به ماتم نشاند.
ویروسی منحوس تر از منحوس، بعد از نوروز، رمضان و کنکور، حالا پای محرم را هم وسط کشید و بازی سختی را با عاشقان حسین (ع) آغاز کرده است.
رعایت پروتکل های بهداشتی، خود بخود برخی روضه های حسینی را تعطیل و برخی دیگر را خلوت تر از سال های گذشته کرد و پیش بینی می شد بخشی از این خلوتی روضه ها، با شور بخشی نهادهای متولی به شهر و معابر، جبران شود، اما گوئی سیاهپوش شدن شهر هم تابع پروتکل های خود نوشته برخی نهاد های متولی شده که اینگونه در و دیوار شهر رنگ و بوی محرمی نمی دهد.
تخصیص چند پرچم و یک بنر موزائیکی بزرگ آن هم در سالی که محرم آن ویژه تر از همه سال های تاریخ معاصر ایران است، به نسبت ورود تبلیغات چندین اتوبوس سه سال از مدل افتاده به ناوگان نفس بریده شهر مطمئنا چیزی نیست که بتوان آن را حتی در بروشورها و بولتن های عملکرد وارد کرد.
اصفهانی که 6 سال گذشته به سبب سایه افکنی نام بلند حسین (ع) بر گوشه ای از آسمان آن، آن هم در شرایط عادی و غیر کرونایی بیشتر درب خانه هایش مزین به کتیبه "اباعبدالله الحسین" شده بود، تصور می کرد با نگاهی پر از ادعای مدیران کنونی شهر در حوزه افکار عمومی، آن هم بعد از حضور یکی از معاونان شهردار سال گذشته در محضر نماینده ولی فقیه و قول جبران بی شوری شهر در محرم سال گذشته توسط این نهاد، بیش از این شور حسینی آن هم در دهه اول محرم به خود بگیرد.
شور و نوایی که می توانست جای خالی هیئت های منع شده عزاداری از راه پیمایی و یا همان دسته های دوران دور اصفهان و یا جای خالی موکب های حسینی با طعم چایی دارچین، چایی به و چایی قند پهلوی حسینی را بگیرد.
اما افسوس که به رغم انتقاد های پی در پی دلسوزان در یکی دو سال گذشته، آن هم به طور علنی در خطبه های نماز جمعه ویا غیر علنی در جلسه های خصوصی و در دیدار های غیر رسانه ای متولیان امر با آن هایی که دل در گرو حسین بن علی(ع) دارند، ظاهرا تبلیغات برای بزرگ جلوه دادن عملکردی که ماه به ماه بابت آن حقوق و مزایا دریافت شده است، و یا دیدار های مردمی مدیران شهری با دست های مشت شده زیر چانه، گران سنگ تر از تبلیغ برای امام حسینی است که نفس کشیدن زیر سایه آن امام همام باعث سربلندی و عزت خواهد بود.
به قلم رضا صالحی پژوه