آسیب‌های اجرای یکباره سند تحول بنیادین آموزش و پرورش

استاد فلسفه تربیت دانشگاه تهران با بیان اینکه دامنه سند تحول بنیادین آموزش و پرورش بسیار وسیع است و برنامه‌ای با چنین عظمت اجرای سختی خواهد داشت، گفت: آیا بهتر نبود این برنامه به‌تدریج و فاز به فاز اجرا شود و مهندسی یکباره اتفاق نیفتد و به اصطلاح مهندسی پاره پاره را اعمال می‌کردیم و قدم به قدم پیش می‌رفتیم؟

به گزارش ایسنا، خسرو باقری در نشست علمی تخصصی «سندتحول بنیادین آموزش و پرورش؛ از برنامه قصد شده تا برنامه اجرا شده» که در ساختمان شهید رجایی وزارت آموزش و پرورش برگزار شد با اشاره به برخی تجارب موفق جهانی در عرصه جهانی گفت: سند تحول بنیادین یک برنامه ملی و بومی است که نقاط مثبت برجسته‌ای دارد.

وی افزود: درباره نقاط ضعف آن نیز باید سخن بگوییم. سند تحول برنامه عریض و طویلی است که قصد داریم با این گستردگی آن را اجرا کنیم. یکی از نقاط ضعف این بود که طرح پایلوت و اجرای آزمایشی نداشت.

استاد فلسفه تربیت دانشگاه تهران با بیان اینکه دامنه سند تحول بسیار وسیع است و برنامه‌ای با چنین عظمت اجرای سختی خواهد داشت، گفت: آیا بهتر نبود این برنامه به‌تدریج و فاز به فاز اجرا شود و مهندسی یکباره اتفاق نیفتد و به اصطلاح مهندسی پاره پاره را اعمال می‌کردیم و قدم به قدم پیش می رفتیم؟

باقری افزود: وقتی نقشه عظیمی می‌کشیم یا باید کل آن اجرا شود یا شکست بخورد؛ شبیه سیاست همه یا هیچ است.

وی با اشاره به اینکه به لحاظ فلسفه تربیت، یک ربط منطقی در برنامه باید داشته باشیم و اهداف و وسیله‌ها ارتباط منطقی داشته باشند، گفت: هر وسیله‌ای ما را به هر هدفی نمی‌رساند.

محمد حسنی - عضو هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش - نیز با بیان اینکه سال ۱۳۸۲ زمینه‌های پروژه سندتحول بنیادین آغاز شد و تا سال ۹۰ به طول انجامید و در نهایت منجر به سند تحول فعلی شد گفت: حدود هشت سال از رونمایی سند میگذرد و با پرسش جدی برای عملیاتی کردن آن روبروییم.

وی افزود: سال گذشته شورای عالی آموزش و پرورش موفق شد زیرنظام‌های سند را به تصویب و به امضای رئیس جمهوری برساند.

حسنی در پایان اظهارکرد: باید دید تعلیم و تربیت رسمی به عنوان وسیله چه ظرفیت‌ها، تعاریف و توانمندی‌هایی دارد. اگر بخواهیم این سیستم را به کارخانه‌ای برای بسط ایدئولوژی‌های خودمان تبدیل کنیم به نظر می‌رسد موفق نباشیم.

انتهای پیام