این روزها در مدیریت شهری شفافیت و صداقت به گونه ای جای خود را باز کرده که تصمیمات که گرفته می شوند و طرح هایی که به زیبایی تمام نوشته می شوند، اگر قرار باشد صوری باشند که هیچ، ولی اگر قرار باشد کار به طور جدی اجرا شود و صوری نباشد، بالاترین مقام شورای شهر اصفهان خودش زیر نویس می کند که "این اقدام...
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی همراز، مصداق بارز این ادعا را باید در فعالیت باشگاه شهراندیشان دید، چرا که محمد نورصالحی، رئیس شورای اسلامی شهر اصفهان در یک گفت و گوی رادیویی مدعی شد که "فعالیت باشگاه شهراندیشان در اصفهان صوری نیست" و اتفاقا خبرگزاری ایمنا، وابسته به شهرداری اصفهان نیز همین مطلب آقای رئیس را تیتر کرد.
حالا با بیان این موضوع، این نکته مطرح می شود که به قول برخی کارشناسان علوم ارتباطات، وقتی بر عدم مسئله ای به منظور بهبود موضوعی تاکید می شود، به این معنی است که وجود در یک مسئله غالب بوده و اکنون که بر عدم تاکید می شود، یعنی این که استثنا در روند منفی، بیان شده تا کورسو های امید در این بخش زنده بماند.
لذا به نظر می رسد مدیریت شهری کلانشهر اصفهان که قرار بود امید را دوباره در مردم زنده کند، حالا خود درگیر همان بازی پیچیده ای شده که پیشینیان آن در کلاف سردرگم آن گرفتار آمده بودند که تبیین این وضعیت مدیریت شهری اصفهان مقال دیگری را می طلبد، اما در همین حد بسنده خواهیم کرد که برآیند فعالیت مدیریت شهری در ما های طی شده از عمر این مدیریت را نمی توان روی کاغذ ارزیابی کرد، بلکه باید در دل شهر و در میان کوچه و بازار بررسی نمود و دید چه میزان از اسماء الحسنی در این شهر به منصه ظهور و بروز رسیده است.
اما در بیان این نکته که ظاهرا از نگاه مدیریت شهری اصفهان فعالیت ها و مصوبات برای صوری بودن یا نبودن نیاز به زیرنویس توسط مسئولان دارد، چند سئوال به ذهن متبادر می گردد که ما مطرح می کنیم و امیدواریم مدیران شهری به آن پاسخ دهند.
اول این که: آقای نورصالحی در تاریخ 28 دی ماه بر " لزوم مشارکت مردم در تکمیل و توسعه زیرساخت‌های شهری" تاکید کردند که این امر به خواستگاری مردی می ماند که خواسته اش 50 درصد موضوع بوده، ولی نظر مثبت خانم نیز نیمی از مسئله است، حالا باید دید اعتماد عمومی به مدیران شهری اصفهان توسط شهروندان به چه میزان است و آیا رغبتی برای مشارکت در این زمینه دارند یا نه ؟ وبا توجه به این که رئیس شورای شهر اصفهان برای این فقره زیر نویس نکردند که صوری نیست، کلا باید مراتب صوری نبودن آن سنجیده شود و یا تضمین داده شود، چرا که این مشارکت اگر مورد خدشه قرار گیرد، دیگر نمی توان دیوار بی اعتمادی در اصفهان را که گویا بلندتر از دیگر دیوارهای بی اعتمادی در شهرهای همسنگ نصف جهان است را کوتاه کرد.
دوم این که: آقای نورصالحی قول اجرای " طرح شفافیت و ارتقای سلامت اداری مدیریت شهری " را از ابتدای بهمن‌ماه دادند و هرچند که برای این زیر نویسی مبنی بر صوری بودن یا نبودن ارائه نکردند، ولی حالا که حدود یکهفته از بهمن گذشته ، اگر این طرح صوری نبوده است، بد نیست گزارشی از روند اجرای آن و نتایج به دست آمده تا این لحظه و چشم انداز پیش روی مدیران شهری در اجرای میان مدت طرح مذکور ارائه نمایند.
سوم این که: آقای نورصالحی در 20 آذرماه بیان فرمودند : تدوین بودجه در راستای تحقق شعار "اصفهان، شهر زندگی " صورت می گیرد، اما از آن جا که شهر زندگی مولفه هایی دارد و نمی تواند تنها در قالب یک شعار بیان شود، بد نیست مدیران شهری اصفهان مولفه های شهر زندگی را تبیین و استراتژی تحقق این شعار را برای شهروندان تشریح نمایند، قطعا این ریل گذاری باعث می شود تا شهروندان فهیم اصفهانی روال امور و ارتباطات خود با مدیریت شهری را بر این اساس تعریف کنند و همین موضوع از هدر رفت بخش زیادی از انرژی در شهر جلوگیری می کند.
البته آقای نورصالحی در تشریح فعالیت های 120 روزه شورای ششم به تشکیل 20 جلسه علنی شورای شهر اشاره فرموده و آن را یکی از شاخص های عملکردی این شورا دانستند که این سئوال به ذهن متبادر می گردد که وقتی ماهیت شوراهای شهر برگزاری جلسات علنی و تصمیم گیری جمعی برای امورشهر است، حالا اگر قرار بود این 20 جلسه تشکیل نشود، پس به چه منظور شورای شهر تشکیل شد؟
همچنین در این گزارش به تشکیل منشور شورای ششم اشاره شد که هرچند شوراها برای فعالیت های خود آئین نامه مصوب دارند، ولی هر تشکلی برای آغاز فعالیت خود نیازمند منشور متشکل از بایدها و نباید هایی است که سازگار با شرایط اعضا و موقعیت مکانی و زمانی آن باشد، لذا تشکیل این شورا نیز هرچند از نگاه مدیران شهری شاید غیر صوری بوده باشد، ولی از نگاه مردم یک روال عادی و به نوعی یک وظیفه تلقی می شود.
اما شاید شاه بیت فعالیت های 120 روزه شورای شهر اصفهان به ریاست محمد نورصالحی را از نگاه شخص ایشان باستناد خبر منتشر شده مورخ 15 آذرماه در خبرگزاری ایمنا باید در دو محور زیر دید:
الف: توسعه شهر بر محور گردشگری و ارتقای موقعیت شهر اصفهان
ب: لزوم توجه به کسب و کارهای نخبه‌پرور
که البته باید ابتدا از ایشان خواست تا بیان کنند این اقدام صوری بوده یا غیر صوری؟ و اگر غیر صوری بوده ، که باید تبیین کنند چطور می توان در گزارش عملکرد 120 روزه مدیریت شهری که حدود سه چهارم آن نیز درگیر تغییر مدیران اصلی شهر بوده اند وطبق روال سرعت حرکت در مدیریت شهری بسیار کند بوده است، شهری را توسعه بدهند که تازه این توسعه بر محور گردشگری و ارتقای موقعیت شهر بوده باشد؟ و مهمتر از آن این که وقتی در انتخاب مدیران شهری از منظر بسیاری از شهروندان اینچنین نخبه پروری فدای فامیل سالاری شد، چطور می توان امیدوار بود که در کسب و کارها شاهد نخبه پروری باشیم؟
مگر این که نخبه گرایی و نخبه پروری معنی و مفهموی دیگر به خود گرفته باشد که آن هم نیاز به زیر نویس از سوی مدیران شهری دارد./
به قلم رضا صالحی پژوه
