امروز هرکدام رسالتی سنگین بر دوش داریم ، و البته هر یک در جایگاهی که در نوع خود مهم و اثر گذار است قرار داریم و باید با هر قلمی ، نفسی و هر شکلی که می توانیم به این مهم بپردازیم .
مشکل زایندهرود اصفهان از دو دهه اخیر شکلی متفاوت با گذشته خود گرفته، همانگونه که سایر امور آن مانند اشتغال، صنعت و فزونی یافتن آن برای چاره گشایشی کشور، مانند ظرفیت های فوقالعاده علمی ، دانشگاهی ، پژوهشی ، پزشکی و سلامت ، مانند فزونی یافتن بی حساب و کتاب جمعیت و پذیرش خیل عظیم مهاجرین داخلی و خارجی ،استانی و ملی و ... مانند ایجاد سکونت گاه های غیر متعارف و گسترش سرسام آور حاشیه نشینی ، مانند تهاجم سنگین معضلات اجتماعی و فرهنگی و .. و از این مانند ها بسیار باید گفت که بماند و البته هم چنین است و فرصتی برای پرداختن آن فعلا وجود ندارد و باشد زمانی دیگر و حوصله ای دیگر.
اما امروز گرفتار وارونگی واقعیت هایی هستیم که نه زبانی نافذ و گویا و جامع و اثرگذار در سطح داخل استان و نه کرسی و تریبونی برای طرح آن در سطح کشور داریم.
سخنگویان اصفهان کجایند، نشستگان بر سفره مسئولیت های اصفهان دقیقا کجا هستند و سخنی از حقایق اصفهان نمی گویند؟
پست ها و تریبون ها را برای چه اشغال کرده و سخنی از روی وظیفه و البته صلاحدید های کشوری نمی گویید؟
واقعیت خشکسالی اصفهان، انبوهی از مشکلات زیست محیطی و سلامت و بهداشت و درمان و آشامیدن اصفهان ، فقر طاقت فرسای کشاورز اصفهانی که رزق و روزی او روزی و روزگاری به دسترنج او در کشت و زرع بوده، امروز کجاست؟
چرا کمتر کسی در این باره سخن می گوید؟
از گفته های غیر علمی و آسمان ریسمان کردن آدم ها در هر پست و هر شکلی چه در مسئولیت سیاسی، چه در تصاحب نمایندگی در هر شکل آن، چه در جایگاهی مقدس مانند نماز جمعه و ... چرا پاسخی نمی شنویم؟
چون اصفهان در تمام تاریخ بر مدار ایستادگی بر توان خود و استفاده کامل از ظرفیت خود پافشاری کرده و صد البته کمتر از خود گفته و نمونه های آن را در همیشه این تاریخ ببینند و بر آن واقعیات ها چشم بر نبندند.
امروز در استان اصفهان شاهد مدیریتی جهادی، قوی، متکی بر واقعیات اعتقادی و دینی و تکیه واقعی بر داشته های درون استانی هستیم و به نظر می رسد مصمم است برخی از مسائل استان را که دقیقا ۲۴ سال است بر آن تحمیل کرده اند، خود مرتفع و حل کند و حتما با عنایت الهی موفق خواهد شد.
مشکل آب اصفهان در همهی حوزه های محیط زیست، آشامیدن، بهداشت، کشاورزی، صنعت و از همه مهمتر بلیه ای که سخت اصفهان را تهدید می کند و آن تهی شدن سفره های آب زیر زمینی که منجر به فرونشست و البته بروز نا امنی روانی برای مردم شده است مسائلی است که با ظرفیت های داخل استان و شهر و همراهی و هم آوایی و کمک و پشتیبانی مدیران شهری و بخصوص شهردار محترم، مدیران صنعتی، مدیران فنی و تخصصی و شهرسازی و مهمتر حمایت قاطع نهادهای نظارتی، قضایی و سیاسی و امنیتی، این مشکلِ ساخته و پرداخته برخی مدیران غیر بومی و ناتوان حاکم وقت بر اصفهان در گذشته قابل حل است و با نگاه به درون و آب هایی که از کوه ها و چشمه های داخلی آن قابل استحصال است، استفاده می کنیم و به داشته های داخل برای سیراب شدن تمام زوایای جغرافیایی داخلی استان نگاه می کنیم.
ما به دوستان عزیزمان در استان های همجوار افتخار می کنیم و برای آنها و تاریخ مردانگی و ایمان آنان احترام کامل قائلیم، اما قرار نداریم برای زندگی کردن و بهره مند شدن عموم مردم مان در همهی اقصی نقاط کشور به کسی التماس کنیم و روی پای خود می ایستیم و حتما به همه شان خدمت می کنیم، ولی خدمت بی منت.
از کشورمان و از ارزشهای دینی و انقلابی مان دفاع می کنیم، ولی نه در ازای بهای آن.
ما انقلاب کردیم تا ایران اسلامی و نام بلند آن بر تارک هستی ثبت شود، وهیچگاه برای این مهم به دنبال منفعت نبوده و نیستیم.
مجید نادرالاصلی
رئیس کمیسیون آب و مناطق کمتر برخوردار شورای اسلامی شهر اصفهان