روز دوم فروردین‌ماه هرساله اصلاح‌طلبان اصفهان دورهم جمع می‌شوند و به دیدوبازدید نوروزی می‌پردازند، در این مراسم بعضاً برخی از بزرگان اصلاحات اصفهان به تبیین راهکارهای توسعه سیاسی و یا نقد و نظر می‌پردازند و همیشه یکی از پایه‌های اصلی این دیدارها جوان‌هایی بوده که امروزه در عرصه‌های سیاسی به...
سال جاری نیز این دیدوبازدید در اصفهان برگزار شد، با این تفاوت که امسال اصلاح‌طلب‌های اصفهانی در حالی برای دیدار نوروزی دورهم جمع می‌شدند که دو رکن قدرت مدیریت شهری و دولت را در دست گرفته‌اند، ازاین‌رو پیش‌بینی می‌شد این دیدار با استقبال بیشتر و بهتری برگزار شود، به‌ویژه حضور جوانان که می‌توانست نشانه‌ای باشد بر آینده روشن این نگرش سیاسی در اصفهان، اما این‌ها همه گمانه‌زنی و پیش‌بینی‌هایی بود که ظاهراً محقق نشد. این دیدار در حالی برگزار شد که پایه‌های اصلی آن همان پیش‌کسوتان عرصه اصلاحات اصفهان بوده و حضور جوانان به‌طور چشمگیری کم‌رنگ‌تر از سال‌های گذشته بود و این موضوع زنگ خطری است زیر گوش سردمداران اصلاحات در اصفهان، چراکه جوانان در همه اعصار موتور محرکه و پیشران حرکت‌های بزرگ مردمی و موج‌های سیاسی بوده و هستند، اما عملکرد پنج‌ساله دولت و یک‌ساله برخی از مدیران شهری در شهرهای بزرگ کشور، تاکنون نه‌تنها باعث جذب جوانان به‌عنوان نمایندگان بالفعل افکار عمومی نشده ، که به‌جرئت می‌توان گفت باعث ریزش آنان نیز شده است.
عدم استقبال چشمگیر جوانان از مجامع اصلاح‌طلبی در اصفهان، تهران، شیراز، تبریز و ... پیامی روشن برای آن‌هایی است که برای رسیدن به قدرت با خط کش نه‌چندان صاف سیاسی نیروی انسانی را تفکیک می‌کنند و راه را برای عرضه خلاقانه و هوشمندانه جوانان می‌بندند.
امروز کشور بیش از هر زمان دیگری به خط بطلان کشیدن به تفکر "اصلاح‌طلبی" و "اصولگرایی" و رویش تفکر نوین "انقلابی" و "غیرانقلابی" نیاز دارد که متأسفانه در این زمینه مقاومت‌های بی‌منطقی صورت می‌پذیرد و هر دو طیف سیاسی بر ادامه مسیر اشتباه و انشقاق برانگیز سال‌های گذشته خود اصرار می‌ورزند که یکی از نتایج آن می‌تواند برآشفتگی بخشی از عامه مردم در قالب رخدادهای تلخ دی‌ماه سال 96 باشد، رخدادی که هرچند با هوشیاری مردم برای ضدانقلاب و دشمن نانی نداشت، اما این پیام را به مسئولان مخابره کرد که مردم از جناح‌بندی‌های سیاسی خسته شده و به دنبال مسئولی می‌گردند که به‌صورت انقلابی وارد صحنه شود. مسئولی که صادقانه و به‌دوراز دغدغه‌های جناحی و حزبی برای مردم کار کند و با غول هفت‌سر اقتصاد به مبارزه‌ای رستم وار بپردازد تا شاهنامه معیشتی ایرانیان از ابتدا تا انتها خوش باشد. اما رسیدن به مدینه‌ای این‌چنین فاضله نیازمند ایثار و ازخودگذشتگی مدیران و مسئولان و چشم‌پوشی بر بیت‌المال بوده که مع الاسف آنچه واضح است نگرش نه‌چندان انقلابی برخی از مدیران صاحب قدرت می‌باشد که نتیجه‌ای غیر از انتخابات سال 84 و روی کار آمدن احمدی‌نژاد دوم برای ایران نخواهد داشت، مگر تغییر نگرش کلی در اندیشه و رفتار این قشر از سیاسیون جامعه.
یادداشت از رضا صالحی پژوه - قائم مقام دبیر اجرایی حزب آبادگران ایران اسلامی استان اصفهان