جمعه 2 آذر 1403, Friday 22 November 2024, مصادف با 20 جمادی‌الاول 1446
از پنجره همراز به نصف جهان نگاه کنید...
کد خبر: 1694
منتشر شده در شنبه, 16 اسفند 1393 01:23
تعداد دیدگاه: 0
کاندیدای مستقل اتاق بازرگانی اصفهان:
برای تغییر در روند فعلی احساس وظیفه کردم

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی همراز، مهندس مهدی مسائلی،38 ساله و فارغ التحصیل در رشته برق قدرت از دانشگاه صنعتی اصفهان اکنون 14 سال سابقه فعالیت به عنوان کارشناس طراحی در زمینه پست های فشار قوی،مدیرپروژه بخش برقی نیروگاه ها و مدیرعامل و عضو هیات مدیره پروژه های برق و صنایع به صورت E.P.C را در...


به گزارش پایگاه خبری تحلیلی همراز، مهندس مهدی مسائلی،38 ساله و فارغ التحصیل در رشته برق قدرت از دانشگاه صنعتی اصفهان اکنون 14 سال سابقه فعالیت به عنوان کارشناس طراحی در زمینه پست های فشار قوی،مدیرپروژه بخش برقی نیروگاه ها و مدیرعامل و عضو هیات مدیره پروژه های برق و صنایع به صورت E.P.C را در کارنامه کاری خود دارد.
وی توانسته در این مدت در زمینه های گوناگون ساخت ،طراحی،تامین تجهیزات،اجرا و مدیریت پروژه پست های فشار قوی و نیروگاه های آبی فعالیت چشمگیری داشته و توانمندی هایی را در این راستا نشان دهد.
مسائلی حالا به عنوان کاندیدای مستقل و به نمایندگی از سندیکای صنعت برق ایران و اصفهان برای راه یابی به هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی ، صنایع و معادن و کشاورزی ثبت نام کرده و امیدوار است با راه یابی به اتاق بازرگانی استان اصفهان بتواند علاوه بر نگرش تشکیلاتی در صنف صنعت برق استان، در زمینه های گوناگون مرتبط با صنعت، تجارت،کشاورزی ،دامداری و ... نیز منشا اثر باشد.
مسائلی از سال 90 به عنوان دبیر و عضو هیئت مدیره شعبه اصفهان سندیکای صنعت برق ایران با این سندیکای موثر در زمینه برق همکاری نزدیک دارد.
عضو هیات رئیسه و دبیر کمیته پست سازان،رئیس کمیته کاهش تلفات و افزایش بهره وری،رئیس کمیته تولید پراکنده و دبیر کارگروه مشترک توانیر – سندیکا در سندیکای صنعت برق ایران تنها بخشی از فعالیت های تشکیلاتی این مهندس جوان بوده و با توجه به اینکه وی مدیرعامل شرکت "پردیسان فناوران نیرو" نیز می باشد که از سال 1386 تاسیس شده و با شرکت های تابعه وزارت نیرو در استان های غربی کشور،کرمان،اصفهان،خوزستان،سمنان،زنجان و شرکت های توزیع برق استان های یزد و کرمان و در زمینه صنعت نیز با سنگ معدن مرکزی ایران-بافق، فولاد مبارکه اصفهان،پالایشگاه نفت بندر عباس،نفت و گاز اروندان و ...همکاری مستمر داشته، می توان به عنوان یک جوان کارآفرین و موفق به وی چشم امید داشت تا در وقوع اتفاقی که بسیاری از تجار و صنعتگران دنبال آن هستند نقش آفرینی کند.
از دیگر فعالیت های شرکت پردیسان فناوران نیرو می توان به
- فعالیت های وسیع در زمینه ساخت و مونتاژ تابلو
- دارا بودن گواهینامه صلاحیت پیمانکاری در رشته نیرو از استانداری اصفهان
- دارا بودن پروانه فنی و مهندسی از سازمان صنایع و معادن استان اصفهان
- دارا بودن کارت ویژه کارفرمایی از وزارت تعاون ،کار و رفاه اجتماعی در بخش صنعت
- دارا بودن پروانه کسب از اتحادیه صنف تولید کنندگان و فروشندگان قطعات الکترونیک و الکترونیک در رسته سازنده تابلوهای برق صنعتی
- عضویت در اتاق بازگانی ،صنایع و معادن و کشاورزی استان
- عضویت در سندیکای صنعت برق ایران
اشاره نمود
در زیر گفت و گوی خبرنگار این پایگاه خبری تحلیلی را با این کاندیدای جوان اتاق بازرگانی اصفهان از نظر می گذرانیم:

همراز: چطور شد که تصمیم گرفتید برای حضور در هیات نمایندگی اتاق بازرگانی کاندیدا شوید؟

خب اول باید بگویم که من یکی از 28 نماینده سندیکا صنعت برق در سطح کشور هستم.
سندیکای صنعت برق ایران دارای 486 عضو حقوقی است که شعبه اصفهان بعد از تهران و البرز بیشترین تعداد عضو را دارد.شایان ذکر است که سندیکای برق تشکل زیر مجموعه اتاق بازرگانی می باشد.
از دیدگاه بنده وظیفه و محور فعالیت های تشکل ها(NGO ها) شفاف سازی و زمینه سازی برای بهبود محیط کسب و کار بخش خصوصی می باشد.

به نظر بنده شفاف سازی در کلام بایستی به شفاف سازی در عمل و به عبارتی عملکرد شفاف تبدیل گردد.
اتاق بازرگانی از حیث شفافیت نیازمند تحول اساسی می باشد.

شایان ذکر است که درآمد اتاق تا سال 1391 از محل 3 در هزار درآمد مشمول مالیات اعضا بود، ولی از سال 1391 به درآمد فوق یک در هزار فروش هم اضافه گردید که رقم قابل توجهی می باشد.

همراز: یکی از مسایلی که امروز گریبانگیر صنعت کشور شده، موضوع تحریم هاست،به نظر شما اتاق های بازرگانی تا چه اندازه می توانند در کم اثر کردن این تحریم ها موثر باشند؟

بر اساس نظریه "توماس هابز" جوامع بایستی بین امنیت یا آزادی یکی را انتخاب کنند(هابزفیلسوف و صاحب نظر قرن هفدهم انگلستان)، مهمترین نیاز بخش خصوصی امنیت و ثبات اقتصادی حاکم بر محیط کسب و کارمی باشد، محیط کسب و کار تابع اقتصاد کلان کشور بوده و اقتصاد کلان (نرخ ارز-تورم-روابط بین المللی-تحریم های سیاسی و اقتصادی)بر عهده حاکمیت و حکومت است.
از سوی دیگر بخش خصوصی از حاکمیت(قوای سه گانه) توقع دارد که وقتی برای موجودیت درقالب های مالیات، عوارض ،حق ثبت ، سازمان تامین اجتماعی و مواردی از این دست هزینه می گیرد، پس در قبال آن نیز یک بستر سالم و با ثباتی را در کسب و کار فراهم نماید.
پس اگر صحنه کسب و کار را به بازی فوتبال تشبیه کنیم بازیکنان (بخش خصوصی) و زمین و تماشاگران (بستر کسب و کار) هستند.
ما معتقدیم که تحریم ها یکسری هزینه های اضافی را بر کشور تحمیل کرده، اما محرومیت ایجاد نکرده است فقط محدودیت بوده است که اتفاقاً برای بسیاری این تحریم ها چه در داخل و چه در خارج فرصت بوده است.
در هر حال تحریم باعث تحمیل هزینه هایی به بخش خصوصی شده که به آنها هزینه مبادله می گویند و وظیفه حاکمیت کاهش یا حذف آن است و وظیفه اتاق به عنوان پارلمان بخش خصوصی مطالبه و پیگیری به منظور تحقق آن از حاکمیت(قوای سه گانه)می باشد.

همراز: منظور از حقوق بخش خصوصی را واضح تر بیان بفرمایید

کاهش هزینه مبادله و بستر سازی سالم و باثبات برای کسب و کار
به این دلیل که محیط کسب و کار در فضای بزرگتری به نام اقتصاد کلان محصور است و اقتصاد کلان در دست حاکمیت است، لذا اتاق های بازرگانی باید بتوانند با تعامل و پیگیری، این حقوق را تا رسیدن به نتیجه دنبال کنند.

همراز: برای اداره کردن هر مجموعه اقتصادی به نیروی انسانی مجرب نیاز است و نیروی انسانی در اتاق بازرگانی اعضای آن تلقی می شوند، برنامه شما برای استفاده بهتر از فکر،اندیشه و تجربه اعضای این اتاق چیست؟

اتاق های بازرگانی و سازمان های مردم نهاد به نوعی اتاق فکر تلقی می شوند و اگر نگوییم اتاق فکر، حد اقل باید بگوییم یک اتاق بزرگ برای فکر کردن. طبیعی است که سرمایه اصلی چنین سازمان هایی هم اعضای آن ها هستند.

در اتاق های بازرگانی کانون تمرکز اعضا در کمیسیون های اتاق می باشد ولی متاسفانه اعضای کمیسیون ها به غیر از رئیس کمیسیون که باید از اعضای هیئت نمایندگان باشد، بجای این که انتخابی باشد، انتصابی است و این موضوع مشارکت را کم یا محدود می نماید که به عنوان یکی از محورهای اصلی برنامه بنده جایگزین نمودن مکانیزم انتخابی به جای مکانیزم انتصاب در کمسیون ها به منظور تحقق مشارکت و ایجاد تعهد برای پاسخگویی و فراهم نمودن امکان حسابرسی می باشد.

در پارلمان ها وقتی می خواهند طرح یا لایحه ای را تصویب کنند موافقان و مخالفان آن موضوع با هم بحث می کنند ،سپس به نتیجه می رسند چنین پارادایمی لازم است در کمسیون های اتاق نهادینه گردد.

همراز: اگر بخواهید مروری بر نقاط قوت و برنامه های خودتان داشته باشید کدام موارد را به عنوان شاخص بیان می کنید؟

همانطور که گفتم بنده یکی از 28 نماینده سندیکای صنعت برق ایران و یکی از 5 نماینده شعبه اصفهان سندیکا هستم.
بنده شخصا همیشه سعی کرده ام با مطالعه حرف بزنم و در هرجلسه ای که در تشکل های مختلف حضور پیدا می کنم اسناد پشتیبان حرف هایم را هم با خودم می برم، کاملا مستدل و مستند.
عمدتا هم منابعم را از وب سایت های معتبر و علمی ، خبرگزاری های متعدد وکتاب های منبع می گیرم. یعنی مسایل را آنالیز و تحلیلی می کنم که این موضوع نیاز واقعی یک مدیر در جوامع مدیریتی است.
از سوی دیگر شفافیت را سرلوحه کارهای خودم قرار داده ام و همیشه معتقد به شفافیت در گفتار بوده و هستم،هرچند که تاکنون عوارضی را هم برایم به دنبال داشته است.
همچنین به علت عملگرا بودن ،بنده بین دوستان و همکارانم به پیگیر بودن مسایل تا رسیدن به نتیجه نهایی معروف هستم و تصور می کنم با مجموع این روحیات بتوانم در اتاق بازرگانی اصفهان تاثیر گذار باشم؛
لذا همین امر باعث شده تا به نمایندگی از بنگاه های کوچک و متوسط،فعالان صنعت برق و پیمانکاران برای حضور در اتاق کاندیدا شوم و تلاش برای احیای جایگاه اتاق بازرگانی به عنوان بستری برای شفاف سازی ، بهبود و ساماندهی کسب و کار بخش خصوصی ، هدفمند سازی بودجه اتاق برای تحقق نیازهای اعضا در چارچوب اساسنامه اتاق، اجرای دقیق ماده 5 قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار و برنامه محور شدن اتاق همراه با تغییر پارادایم حرف به عمل را دستور کار خودم قرار داده ام.

همراز : اتاق بازرگانی تا چه میزان توانسته در زمینه اهداف و استراتژی های خود موثر باشد؟

برای پاسخ به این سوال باید نام اتاق را مورد آنالیز قرار داد، ببینید اتاق بازرگانی ، صنایع و معادن و کشاورزی چهار شاخه مهم و تاثیر گذار در اقتصاد را در بر گرفته است که بعضی مواقع به دلیل عدم سنخیت آنها با هم محدودیت هایی را هم ایجاد می کند ،برای رسیدن به این امور به یک مدیریت بسیار قوی و جامع نیاز است که در یک نگاه عمیق به آن متوجه می شویم که اعضای هرکدام از این صنوف از عملکرد اتاق در ادوار مختلف راضی نیستند.
نشانه بارز این امر نیز این است که در کنار اتاق بازرگانی،صنعت،معدن و کشاورزی یک مجموعه دیگری به نام "خانه صنعت ، معدن و تجارت" راه اندازی شده که در برخی موارد مسئولان آن هم با هم مشترک هستند.
حالا سئوال این است که اگر اتاق بازرگانی خوب عمل کرده و توانسته بود نیاز صنعت ، معدن و تجارت را برآورده سازد، آیا نمی شد چنین تشکلی در دل اتاق راه اندازی شود؟
از سوی دیگر اجرای قوانین نیز یکی دیگر از مواردی است که اتاق بازرگانی در اجرای آن می توانست دقیق تر و بهتر عمل کند، به طور مثال قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار که یکی از قوانین بسیار خوب کشور است که بخش خصوصی در تصویب آن نقش موثری داشت، در دولت دهم اصلا اجرا نشد و در دولت یازدهم نیز بخش هایی از آن مورد توجه قرار گرفت، این در حالی است که ماده 5 آن نقش اصلی را به اتاق های بازرگانی داده و باید از سوی اتاق بازرگانی به طور جدی پیگیری شود.
همچنین هیئت رئیسه اتاق بازرگانی باید نسبت به تهیه مشخصات اعضای خود با دسته بندی مشخص اقدام کند و لازمه آن دست یابی به یک بانک اطلاعاتی قوی است که الان این اطلاعات در دست نیست.

همراز: شما از کجای می گویید این اطلاعات را ندارند؟

برای این که روزی که ثبت نام ها تمام شد یک روز فرصت دادند تا افرادی که ثبت نام کرده اند شاخه های خود را عوض کنند ، در حالی که اگر چنین اطلاعاتی در اتاق بازرگانی موجود بود هرگز چنین اتفاقی نمی افتاد و در فاز دوم نیز اتاق باید به این فکر باشد که زیر شاخه ها را تکمیل کند، به طور مثال باید صنعتگران از کشاورزان و معدن کاران تفکیک شوند، بعد در بخش صنعت مثلا فولادکار، برق کار ، پتروشیمی و .... از هم تفکیک شوند . در بخش کشاورزی هم دامداران از کشاورزان ، در بخش دامداران نیز دامداران دام های سنگین از دامداران دام های سبک و به همین شکل جامعه آماری تفکیک شده داشته باشیم تا در برنامه ریزی ها بتوانیم به شکل بهتری عمل کنیم.

همراز: هر مجموعه اقتصادی یکسری برنامه های رفاهی برای اعضای خود دارد، شما در صورت راه یابی به اتاق بازرگانی به رفاهیات اعضای اتاق چگونه نگاه می کنید؟

اتاق به عنوان یک سازمان مردم نهاد دیده می شود و باید یکسری برنامه های رفاهی برای اعضای آن در نظر گرفت.
با توجه به شرایط کاری اعضای اتاق بازرگانی به نظر می رسد آن ها بیش از این به رفاهیات نیاز دارند و اتاق نیز اعتبار کافی برای این منظور در اختیار دارد.

همراز: با توجه به اینکه شرکت در نهادهای اینچنینی مانند اتاق بازرگانی نیازمند صرف وقت است، برنامه ریزی شما در صورت راهیابی به اتاق بازرگانی برای مدیریت زمان در اتاق و مجموعه های مدیریتی تحت امرتان چگونه است؟

برای این موضوع بنده مثال شرکت را می زنم، اگر شرکتی داشته باشیم که افراد زیرمجموعه آن درست چینش شده باشند، مدیرعامل حکم خط کش را دارد و بود و نبود آن نمی تواند عملکرد مجموعه را مخدوش کند و باعث کندی روند شود.
من در سندیکا نیز تجربه کار دارم و تاکنون هیچ لطمه ای به فعالیت های شرکت بنده وارد نشده است، لذا معتقدم سازمان ها یا شرکت هایی که در این زمینه مشکل دارند یا سیستم محور نیستند،یا بوروکراتیک هستند و یا قائم به فرد می باشند، اما بنده چون می توانم وقت بگذاریم و سازمانی مرتب و سیستم محور دارم، کاندیدا شده ام.
من معتقدم بین حضور موثر و صرف وقت فرق هست و ما در اتاق بازرگانی نیازمند افرادی هستیم که برای سخنانشان و یا اقداماتشان ساعت ها مطالعه ، تحقیق و دانش اندوخته اند و دارای اسناد پشتیبان هستند.

همراز:به هر حال یکی از معضلاتی که در جوامع کنونی هست اینکه سرمایه های سرگردان در بین مردم زیاد است، این موضوع هم به تولید لطمه وارد می کند و هم به مردم، برنامه شما از طریق اتاق بازرگانی برای جذب این سرمایه ها چیست؟

اولا این که سرمایه وقتی سرگردان می شود که اعتماد نباشد، حالا چرا اعتماد نیست؟ چون شفافیت و صداقت نیست، وقتی هم اعتماد نیست اتحاد نیست و وقتی اتحاد نباشد تیمی وجود نخواهد داشت و همین امر باعث می شود تا اقتصاد ما فردگرا شود.
اکنون افرادی هستند که سرمایه زیادی دارند و حاضرند با اتاق بازرگانی وارد مذاکره شوند، اما برای این منظور باید مکانیزم تعریف شود.
برای رفع این معضل باید سرمایه های اقتصادی را در دو بخش تقسیم کنیم، سرمایه های سرگردان اتاق بازرگانی و سرمایه های سرگردانی که در شهر وجود دارد.
برای درآمدهای سرگردان در اتاق پیشنهاد می کنم که نسبت به تاسیس یک صندوق حمایت در اتاق اقدام گردد(تاکید می کنم صندوق حمایت نه بانک)تا بدینوسیله به شرکت های کوچک و متوسط برای تامین سرمایه در گردش البته در قالب مکانیزمی مشخص و مصوب، کمک شود.
ولی برای سرمایه های سرگردان در استان لازم است مکانیزمی تعریف شده با نظارت نهادهای بیرونی تعریف گردد تا از بروز مشکلات بعدی که می تواند بر وجاهت اتاق تاثیر گذار باشد،جلوگیری گردد.
شایان ذکر است که در استان اصفهان صنایع بزرگ خصوصی مانند سیاه چاله عمل می کنند، به این شکل که صنایع بسیار بزرگی در استان اصفهان داریم، ولی وقتی برای تامین نیاز های آن ها با آن ها وارد مذاکره می شویم می بینیم که هر چیزی را به صورت بسته درون خودشان نگه داشته اند.
این در حالی است که رمز موفقیت ما در زمینه صنایع و معادن و کشاورزی در استان استفاده بهینه از همه امکانات استان می باشد.
این را هم باید بگویم که ما در ایران بخش خصوصی واقعی نداریم ، چرا که خواه ناخواه در اقتصاد نگاهمان به دولت است و اگر قرار باشد صنایع بزرگ خصوصی به عنوان کارفرما معرفی شوند،بازگشت سرمایه صنایع کوچک و متوسطی که با آنها وارد قرارداد می شونددر حاله ای از ابهام ممکن است فرو رود.

همراز: و اما سخن آخر؟
من از اعضای اتاق بازرگانی که واجد شرایط رای دادن هستند می خواهم تا برای رای دادن به کارنامه تشکلی افراد توجه کنند، چرا که ما به شدت نیازمند تغییر درافکار، فرایند ها و ساختارهای اتاق بازرگانی هستیم و امیدوام روز 18 اسفند نقطه عطفی در تاریخ اتاق بازرگانی باشد.

همراز: سپاس از این که وقتتان را در اختیار ما گذاشتید

نوشتن دیدگاه