سال 88 هرچند سال انتخابات بود و پیش بینی می شد انتخاباتی پر تنش برگزار گردد، اما رهبر معظم نقلاب این سال را با یک رویکرد اقتصادی، سال "اصلاح الگوی مصرف" ناگذاری کردند تا هم پیامی باشد برای آن هایی که می خواستند خواب رام این مرز و بوم را آشفته کنند و هم آغازی باشد بر روند اصلاح امور اقتصادی در کشور...
این روال همچنان با نامگذاری های متوالی با عناوین همت مضاعف، کار مضاعف (89) - جهاد اقتصادی (90) - تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی (91) - حماسهٔ سیاسی و حماسهٔ اقتصادی (92) اقتصاد و فرهنگ، با عزم ملی و مدیریت جهادی (93) - اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل (95) - اقتصاد مقاومتی، تولید – اشتغال (96) - حمایت از کالای ایرانی (97) و سال رونق تولید
اقدامی که در آن سعی شده هر ساله ذهن مردم و مسئولان نسبت به یک موضوع جلب شده و نقط قوت و ضعف آن بررسی و اجرای آن استمرار یابد.
این موضوع از چند منظر مورد توجه است و اول این که نوروز به عنوان یکی از اعیاد باستانی ایرانیان، همواره مورد توجه عالی ترین مقام کشور در جمهوری اسلامی بوده و آن را منشا تحولی بزرگ در رفتارهای مدیریتی آن هم با نگاهی عمیق به معارف قرآنی و اسلامی و مفاهیم انسانی دانسته و با اشراف کاملی که نسبت به مسائل کشور دارند، این تحول را در قلب یک شعار مطرح تا به عنوان سرخط اصلی فکری مدیران با حمایت مردمی اعمال گردد.
منظر دوم نیز نوعی ایمن سازی نظام مقدس جمهوری اسلامی در برابر زیاده خواهان غربی – عربی – عبری است که این روزها به حد اعلای خود رسیده و یک جنگ تمام عیار اقتصادی را علیه مردم کشور به راه انداخته که در صورت تحقق این شعارها، می تواند شکست مفتضحانه مسببین این جنگ نابرابر را فراهم سازد.
از سویی بررسی نام گذاری سال جدید به عنوان رونق تولید، نگاه چند بعدی مقام معظم رهبری به مسئله معاش اجتماعی را به وضوح بیان می کند و این که این مسئله دارای ابعاد مختلفی است که چنانچه به خوبی ریل گذاری و محقق گردد، می تواند مسئله بیکاری، فقر اقتصادی، کاهش ارزش پول ملی، از دست دادن سرمایه های بزرگ اقتصادی و اجتماعی و ... را رفع نماید.
بی شک برای خواننده روشن است که وقتی چرخ کارخانه های داخلی بچرخد، توسعه اشتغال و تولید شکل می گیرد و این مسئله باعث می شود تا فقر اقتصادی در این جنگ نابرابر روز به روز کم رنگ تر از پیش گردد. این مسئله نه تنها غول تورم را تضعیف می کند، که رونق اقتصادی را نیز رقم می زند و به دنبال آن به اقتصاد بازار، اقتصاد خانواده و ... نیز جانی دوباره می بخشد تا در کنار آن فرهنگ و شقوق مبتنی بر فردیت آن که متاثر از وضعیت اقتصادی است ، رنگ و لعابی بهتر بگیرد.
از سویی رونق تولید می تواند نیاز کشور به راه های خارج ازعرف و غبارآلود دور زدن تحریم ها را نیز کوتاه سازد تا اتفاقات این روزهای اقتصادی که تحت عنوان اختلاس های بزرگ و نیمه بزرگ مطرح است، به حداقل ممکن برسد و با اعتلای این شعار مترقی، میزان فرار سرمایه های ملی از کشور رو به کاهش گذارد تا بیش از این شاهد سقوط ارزش پول ملی کشورمان نباشیم.
اما همانطور که ایرانیان از پیش بر این عقیده اند که "با حلوا حلوا گفتن دهان شیرین نمی شود"، باید برای تحقق این شعار اقتصادی، اجتماعی که زمینه های توسعه فرهنگی را نیز در دل خود نهفته دارد، یکایک ملت در کنار ارکان دولت آستین بالا زده تا در آینده ای نزدیک شاهد رونق بیش از پیش کارخانجات وطنی باشیم که البته این مهم میسور نمی گردد مگر با همت عالی مدیران و مسئولان برای چشم پوشی به زیاده خواهی اطرفیانشان و بستن مرزهای ایران به روی کالاهاای غیر ضروری و حذف پدیده نا میمون آقازادگی در کشوری که مردم اش تمام قد در بربر یک جنگ بزرک اقتصادی ایستاده اند.
یادداشت از رضا صالحی پژوه