در ماه رمضان امسال فقط سریالهای «برادر» و «پادری» از تلویزیون به نمایش درآمد، اما بازخوردهای دریافت شده از مخاطبان حاکی از آن است که این دو سریال بیشتر از مجموعههای «دردسرهای عظیم2»، «پایتخت 4» و «گاهی به پشت سر نگاه کن» که ماه رمضان سال گذشته روی آنتن رفت، مخاطبان را راضی و نظر آنها را جلب کرده...
کیفیت برتر از کمیت
تلویزیون سالهاست که سریالهایی ویژه ماه مبارک رمضان تدارک میبیند و هر سال گاهی تا چهار یا پنج سریال نیز تولید و عرضه کرده، اما یکی دو سال است که تاثیر مسائل مالی در سریالهای مناسبتی بشدت محسوس است. سال گذشته سریالهای ماه مبارک رمضان بسیار شتابزده تولید و سازندگان این آثار برای اجرای کامل ایدههایشان دچار مساله شدند، اما امسال محدودیتهای ناشی از مسائل مالی به این ترتیب مدیریت شد که تعداد سریالها کاهش پیدا کند، اما در عوض کیفیت آنها حفظ شود.
نظر مخاطبان سریالهای تلویزیونی حکایت از آن دارد که توجه به کیفیت نتیجه داده است. مصطفی رحیمی میگوید: سریالهای امسال خیلی بهتر از سال پیش بود. گرچه سریال پایتخت4 را بسیار دوست داشتم، اما امسال هر دو سریال را دنبال کردهام. «برادر» به عنوان اثری که مسائل روز جامعه را مطرح کرده و «پادری» به عنوان یک سریال طنز برای من جذاب بودند.
رحیمی که 35 سال دارد و در یکی از مراکز وابسته به دولت مشغول کار است، بازی حسین یاری را یکی از اتفاقات خوب سریالهای ماه رمضانی توصیف میکند. از نظر او، این بازیگر همیشه و در هر نقشی بسیار خوب ظاهر شده است.
بازیگران آشنا
تردیدی نیست که بازی خوب بازیگران در سریالهای تلویزیونی، سهم بسزایی در جلب رضایت مخاطبان دارد، اما از نگاه بسیاری از تماشاگران، ماه رمضان امسال بازیگران سریالهای تلویزیونی تکراری بودند.
شیرین اوجانی که در رشته زبان انگلیسی تحصیل کرده است، درباره بازیگران سریالهای تلویزیونی میگوید: بازیگران و حتی شخصیتهای سریال «پادری» همان بازیگر و شخصیتهای سریال دودکش بودند و طبیعی بود که از همان بازیگران استفاده شود، اما در سریال برادر از هنرپیشههایی استفاده شد که همه آنها در سریال «کیمیا» بازی کرده بودند و همین باعث شد هیچ هیجانی در اینباره وجود نداشته باشد.
اوجانی ادامه میدهد: البته حسین یاری از این قاعده مستثناست. او جزو بازیگران تکراری نبود و در ضمن، بازی خیلی خوب و زیبایی ارائه کرد.
سهراب مرتضوی، یکی دیگر از تماشاگران سریالهای ماه رمضانی در این زمینه با اوجانی موافق است و حضور بازیگران متنوع را در تلویزیون یکی از دلایل جذب مخاطب میداند.
تنوع گونهها
سریال «برادر» به عنوان یک ملودرام اجتماعی خانوادگی برای علاقهمندان به این دسته از سریالهای تلویزیون در نظر گرفته شده بود و سریال «پادری» برای علاقهمندان به آثار طنز.
عالمتاج کرباسی، بانوی خانهداری که هر دو سریال را تماشا کرده، این تنوع را قابل توجه میداند و میگوید: بعضیها مثل من دوست ندارند سریالهای غمانگیز، ناراحتکننده یا جدی تماشا کنند و خوب است که سریالی مانند پادری هم در ماه مبارک رمضان پخش شد. این تماشاگر تلویزیون درباره سریال برادر میگوید: شاید دوست نداشته باشم چنین سریالهایی را تماشا کنم، اما کسانی هستند که کارهای جدی و اجتماعی را دوست دارند و آنها هم حق دارند سریالهای مورد علاقه خودشان را ببینند. او تصریح میکند که افراد زیادی در میان خویشاوندانش پیگیر سریال برادر بودهاند و با علاقه آن را دنبال میکردند.
منصور رشیدیفر که تکنسین فنی است و اوقات فراغتش را با تماشای سریالهای تلویزیون میگذراند و همچنین به مسائل روز جامعه نیز علاقهمند است، سریال برادر را یکی از آثار خوب تلویزیون میداند و توضیح میدهد: در این سریال به موضوعات اجتماعی اشاره شده و قاچاق برنج، مشکلات ناشی از آن، گرفتاریهای کشاورزان و بازاریان به نمایش درآمد که از نظر من قابل توجه و تقدیر بود.
نوآوری یا تکرار
در میان تماشاگران سریالهای ماه رمضان امسال، برخی نیز معتقدند فضاها و قصهها تکراری بودند و سریالها به اندازهای که باید به دل ننشستهاند. نازنین شعباننژاد که دانشجوی رشته روانشناسی است، در اینباره میگوید: سریال پادری همان آدمهای سریال دودکش و همان اتفاقات ناشی از مشکلات مالی آنها را به نمایش گذاشت که تفاوتی با دودکش نداشت. سریال برادر هم تکراری بود؛ ماجراهای یک حاجآقای بازاری یا اتفاقات بین دو برادر و ماجراهای بیاخلاقی و بیتعهدی را قبلا در سریالهای مثل هیچکس و یک تکه زمین یا حتی چند سریال تلویزیونی دیگر هم دیده بودیم.
در کنار کسانی که معتقدند سریالهای ماه رمضانی فضاها و مضامین تکراری به نمایش گذاشتهاند، دستهای دیگر از علاقهمندان، طرح موضوعاتی مانند قاچاق، کلاهبرداری و حتی مشکلات قشر تهیدست جامعه را از دلایل تازگی این آثار میدانند و جسارت سازندگانشان را قابل توجه توصیف میکنند.
حامد اسدپور، پرداختن به موضوع قاچاق برنج را یکی از ویژگیهای بارز سریال برادر میداند و میگوید: تا به حال کمتر در سریالهای تلویزیونی به مقوله قاچاق توجه شده است و هرگز به این وضوح درباره مساله قاچاق برنج و عواقب آن صحبت نشده بود.
از نظر این دانشجوی رشته حسابداری، سریال پادری نیز موضوعاتی تازه و متنوع را به نمایش گذاشته است. او در اینباره میگوید: گر چه این سریال طنز است، اما دردها و مشکلات خانوادههایی که به قول آقای لطیفی روزگار به آنها سخت میگذرد، بدون محافظهکاری به نمایش درآمده است.
زندگی ایرانی
یکی از مواردی که در پی فرمایشات مقام معظم رهبری، مورد توجه سازندگان سریالهای تلویزیونی قرار گرفته شده و به آن بسیار اهمیت داده میشود، پرداختن به سبک زندگی اسلامی ـ ایرانی است که این نکته از نگاه مخاطبان تلویزیون نیز دور نمانده است.
زهرا سادات پورنجاتی به طرح موضوعاتی خانوادگی در سریالهای برادر و پادری اشاره میکند و میگوید: رفتار والدین و فرزندان، ارتباط بین برادران، رفت و آمدهای فامیلی، مشکلاتی که پدرها و مادرها با فرزندانشان روبهرو هستند، سرکشی جوانها و بیقیدی آنها و مسائلی از این دست را در سریالهای ماه رمضان دیدیم که نشان از توجه سازندگان این سریالها به مسائل زندگی مردم و فرهنگ ایرانی اسلامی دارد.
بازگشت جوانمرد
حسین یاری در سریال برادر، نقش مسعود، پسر بزرگ حاج کاظم را بهعهده داشت. او بعد از ارتکاب یک اشتباه، خودش را از بودن در کنار خانواده محروم کرد، اما وقتی پدر از او خواست که برگردد، دوباره کنار خانواده قرار گرفت تا تمامقد در خدمت پدر باشد و از آرمانها و اعتقاداتش صیانت کند.
طبیعی است بازیگر این نقش که تصویر جوانمردی با مرام و معرفت، لوطی منش و قدرتمند را نمایش داده از سوی بیشتر کسانی که درباره این دو سریال مورد پرسش قرار گرفتند، به عنوان بهترین بازیگر سریالهای ماه رمضان امسال انتخاب شود، ضمن اینکه حسین یاری همواره در مسیر بازیگری آهسته و با تامل پیش رفته و تواناییهای او قابل انکار نیست.