مجلس شورای اسلامی روزهای پرهیجانی را به خود دیده و به جرات می توان گفت جلسات استیضاح دو وزیر "کار و رفاه" و "راه و مسکن" در روز جاری از اتفاقاتی خواهد بود که تا سالیان سال دریاد و خاطر موافقین و مخالفین می ماند.
جلساتی که هرچند به ظاهر دو وزیر در آن از بند استیضاح رهیدند و پیش بینی می شود وزیر کشاورزی نیز فردا بتواند از این بند به آسانی رهایی یابد، اما نکاتی در این میان حائز اهمیت است و اول این که شیوه این استیضاح ها کمی مشکوک تر از دیگر استیضاح ها به نظر می رسید. چرا که تاکنون استیضاح سه وزیر در دو روز در کشور آن هم در آستانه سال نو بی سابقه بوده است.
در این که گفته می شود "استیضاح حق مجلس است"، شکی نیست، حتی مجلس ششم نیز که همسو ترین مجلس با دولت اصلاحات بود، چهار وزیر دولت وقت را به آوردگاه استیضاح کشاند، اما وقتی استیضاح های اخیر از جانب فراکسیون امید مجلس مطرح می شود، اما در ادامه راه، آنان امضایشان را پس گرفته و یا از ادامه همراهی با استیضاح کنندگان سرباز زدند، نشان از پشت پرده هایی دارد!
به طور نمونه، از میان سال 96 دولت تدبیر و امید متوجه شد که بیش از پیش با بحران محبوبیت مواجه شده و این عدم محبوبیت از اعتراض های مردمی آغاز شد، اعتراض هایی که در دی ماه به اوج خود رسید، از این رو به دنبال شوکی برای در کانون توجه قرار گرفتن می گشت و دیگر سیاست "ما می خواهیم اقداماتی انجام دهیم، اما نهادهای بالادستی و موازی نمی گذارند!" نخ نما شده و اثر خودش را از دست داده بود.
از این رو دولت مجبور بود یک نمایش فرمایشی را به یک مانور قدرت و محبوبیت تبدیل کند، لذا فراکسیون امید برای این مهم وارد کارزار شد و با توجه به اتفاقات اخیر از جمله انفجار کشتی سانچی و سقوط هواپیمای تهران-یاسوج یکی از خبرسازترین وزرای این دولت را که حواشی کم نداشت، هدف قرار داد. اما به نظر می رسید یک وزیر توان تحمل بار این مانور را نداشته باشد، از این رو با شریک کردن وزیر رفاه به بهانه های گوناگون چون شیوه پرداخت حقوق بازنشستگان، فعالیت های اقتصادی شستا، مرتبط دانستن کشتی سانچی با این وزارتخانه و وزیر کشاورزی به بهانه عدم تعیین درست الگوی کشت، درست پرداخت نشدن خسارت کشاورزان و ... در این کارزار سناریوی خود را تکمیل نمود. از این جهت تئوریسین های این مانور قدرت با علم بر این که نمایندگان همسو در ادامه راه دست از این استیضاح می کشند، سه وزیر خود را راهی مسلخ استیضاح نمودند تا اگر هم به رغم میل باطنی، یکی از آن ها از ادامه مسیر بازماند، فدای بحران محبوبیت شده باشد.
دوم این که دولت بر این تصور است که اگر بخواهد در سال 1400 بدون هیچ استراتژی، عرصه قدرت را تقدیم رقیب نماید، با مشکلات زیادی در دید مردم مواجه می شود که شاید تا سالیان سال با اقبال توده مردم که صاحبان آرای خاکستری و تاثیر گذار هستند مواجه نشود و این کوتاهی آنان تا سال ها مورد شماتت دوستان منتقدشان قرار بگیرند، این نکته را در حالی می توان پر رنگ تر از قبل دید که دولت یازدهم و دوازدهم با انبوهی از شعارهای عملی نشده مواجه است که یارای اجرایی کردن آن را هم ندارد، از این رو آسان ترین راه که همان "وا فریادا امکانات و بودجه نداریم" را انتخاب کرده در حالی که در دولت یازدهم و دوازدهم بخش زیادی از اندوخته بلوکه شده ایران آزاد شده است. اما آنچه برای دولت بحران سازی کرده، عدم مدیریت یکپارچه اقتصادی است، به طوری که آواهای به گوش رسیده از بانک مرکزی آوایی "زیر" و آوای شنیده شده از وزارت اقتصاد و امور دارایی آوایی "بم" و صدای شنیده شده از وزارت های مرتبط دیگر مانند نفت، صنعت معدن و تجارت و... صداهایی "فالش" بوده که هیچ وقت نمی توانست یک سمفونی متحد و موزون را به نمایش بگذارد و این بدصدایی باعث بی اعتمادی صاحبان سرمایه های سرگردان به بانک ها و بنگاه های اقتصادی شد که نتیجه ای جز سرمایه گریزی نداشت.
پس "سوء مدیریت" آن هم بعد از گره زدن زندگی مردم به برجام، متهم اصلی وضعیت معیشت ایرانیان است که رهبر معظم انقلاب بر عزتمندی این معیشت تاکید فراوان داشته و نامگذاری سال های اخیر را با موضوع "اقتصاد" گره زده اند و دولت سعی دارد تا مدیریت خود را از این ضعف مفرط تبرئه نماید.
همچنین تعجیل در اجرای این سه استیضاح پس از پر رنگ شدن زمزمه های سئوال از رئیس جمهور، می تواند سکانس آخر این نمایش را دیدنی تر کند، چرا که هم اینک این شبهه به وجود آمده که آیا آن دسته از نمایندگان فراکسیون امید که خود را بر سئوال از رئیس جمهور مصمم نشان داده اند، در این کارزار نیز پا پس می کشند؟ یا خیر؟
و در پایان برداشتی که این طیف سیاسی از این مانور استیضاح و سئوال نشان داد، خود را به ظاهر در دید موکلان قهرمانان فراجناحی و مطالبه گر نیازهای آنان جلوه داد و با گردش 180 درجه ای در بهارستان، خود را یار غار دولت نشان داد؛ بدون آن که موکلان این نمایندگان در شهرهای کشور بدانند چه کسی در ادامه راه از استیضاح و سئوال از رئیس جمهور پا پس کشید؟ پا پس کشیدنی که به بازی با امید مردم ختم می شود!!
یادداشت از رضا صالحی/ قائم مقام دبیر اجرایی جمعیت آبادگران جوان ایران اسلامی استان اصفهان
موفق باشید